شهید وحید حبیبی در سال 1361 در حمله هوایی توسط رژیم بعثی عراق به شهادت رسید. با این که خانواده او می‌دانستند هر لحظه ممکن است شهر بمباران شود، حاضر نشدند شهر را ترک کنند ماندند و با خون خود بر حق بودن شیعه را به اثبات رساندند.

 بیست و ششم دی ماه 1365بود؛ صدای آژیرحمله هوایی دشمن بلند شد و دقایقی بعد خیابان محل سکونتشان مورد بمباران هوایی قرار گرفتند. مادر-فاطمه کمیجانی- و کودک در آغوش هم به فیض شهادت نائل گردیدند. این گونه شهادت سندی است بر مظلومیت مردمی‌ که بی‌گناه بودند و سر جنگ با احدی را نداشتند اما اسیر ظلم ستمگران و ظالمانی شدند که بی‌رحمانه به خانه‌ها و مردمان بی‌گناه هجوم می‌برد و کاشانه آن‌ها را با خاک یکی می‌کرد. آری، مظلومیت یعنی شهید چهارساله‌ای که در خانه پیکرش پاره پاره می‌شود و آرامگاهش در گلزار شهدای شهر اراک سند جنایتی است که تا همیشه تاریخ زنده خواهد بود.