شهید غلامعباس سلیمانی فرزند علی اوسط در سی‌ام مردادماه 1336 در روستای گوار از توابع شهرستان اراک به دنیا آمد. دوران کودکی را در روستا به کار و تحصیل اشتغال داشت و پس از دوره راهنمایی تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم در اراک به پایان رساند. برای ادامه تحصیل در رشته مهندسی راه و ساختمان وارد دانشگاه شد و با سعی و تلاش ادامه تحصیل می‌داد. با آغاز حرکت‌های مردمی علیه حکومت پهلوی به صف مبارزان انقلاب اسلامی پیوست و با شرکت در راهپیمایی‌های اول انقلاب همراه و هم‌دوش مردم فعالیت می‌کرد.

او در بیست و یکم بهمن‌ماه مصادف با 11 محرم هنگامی‌ که در تظاهرات شرکت داشت، متوجه شد که برای مجروحین تظاهرات نیاز به خون می‌باشد لذا سریع خود را به بیمارستان ولی‌عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) اراک رساند. مأمورین رژیم از ورودش به بیمارستان جلوگیری کردند و او که از نیاز هم‌وطنانش به خون مطلع بود با نیروهای مستقر در محوطه بیمارستان درگیر شد و توسط آنان به ضرب گلوله از پای درآمد.

پیکر مطهر شهید دو روز به طور ناشناس در سردخانه بیمارستان ولی‌عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) اراک باقی ماند و پس از آن با پیگیری‌های خانواده‌اش تحویل و در روستای گوار به خاک سپرده شد.

خاطره مادر شهید:

مادر شهید می‌فرماید: در دوران کودکی مشغول درس خواندن بود درس خود را تا فوق‌دیپلم ادامه داد تا اینکه در علم و صنعت برای لیسانس قبول شد. در کنار درس در برابر ضدانقلاب و عوامل رژیم می‌ایستاد و اعلامیه‌های امام(قدس سره شریف) را پخش می‌کرد. به فقرا و مسکینان بسیار اهمیت می‌داد.

در دانشگاه تهران اتاقی کرایه کرده بود، روزی برای سرکشی به اتاق ایشان رفتم، دیدم دانشجوی فقیری را به خانه برده و با خودش هم‌خانه کرده.