شهید عباس سهرابی فرزند احمد در هفتم آبان ماه سال 1343 در شهرستان اراک و در خیابان انوری در خانواده‏ای مذهبی و متدین دیده به جهان گشود. پدرش فروشنده لوازم‌خانگی بود و او از کودکی راه و رسم تجارت را آموخته بود برای همین بود که با خدا معامله کرد چون از ذات پاک الهی خریدار بهتری پیدا نخواهد شد.

 تحصیلاتش را در یکی از دبستان‏های شهرستان اراک آغاز کرد و تا کلاس اول دبیرستان ادامه داد. در سال‌های مبارزه علیه شاه و حکومت طاغوتی‏اش تنها چهارده سال داشت؛ ولی در این زمینه هم موفق بود و با پخش اعلامیه‏های امام(قدس سره شریف) و شعارنویسی شبانه با چند نفر از دوستانش توانست در پیروزی انقلاب اسلامی سهمی داشته باشد. انقلاب که به پیروزی رسید، به درسش ادامه داد. تا جنگ تحمیلی آغاز شد. در سال‌های ابتدای جنگ تحمیلی در پایگاه‌های بسیج فعالیت می‌کرد و از این طریق کار با سلاح را آموزش دید.

پس از مدتی به عنوان بسیجی گردان امام حسین(علیهم السلام) از لشکر 17 علی‏ بن ‏ابی‌طالب(علیهماالسلام) به جبهه اعزام شد و پس از بازگشت از مناطق عملیاتی به عضویت سپاه درآمد و بعد از آن بیشتر اوقاتش را در جبهه‌های جنوب به دفاع از میهنش می‌پرداخت. عباس با همه رزمندگان رفاقتی عمیق داشت، در هنگام نبرد با دشمن حواسش به رزمندگان بود تا اگر زخمی شدند به کمک آن‌ها بشتابد. در آخرین لحظات حضورش هم هنگامی‌ که برای کمک به هم‌رزم مجروحش تلاش می‌کرد در دهم اسفندماه سال 1364 هنگامی‌ که به عنوان فرمانده گروهان در واحد مهندسی رزمی لشکر خدمت می‌کرد در منطقه فاو در حین عملیات والفجر 8 بر اثر اصابت ترکش خمپاره به صورتش به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در گلزار شهدای شهر اراک به خاک سپردند.