در خانواده‏ای پر جمعیت بزرگ شد. هشت خواهر و پنج برادر داشت؛ ولی در زندگی‌اش آرامشی خاصی داشت. زندگی در کنار این خانواده برایش لذت‌بخش بود. مانند کوهی پشت و پناه هم و در کارها کمک‌حال یکدیگر بودند. نامش هرمز بود و شهرتش سهل‌آبادی و از اهالی روستای سهل‌آباد از توابع شهرستان اراک در دومین روز از خردادماه سال 1339 متولد شد. در دامان خانواده با مذهب و دوستی اهل‌بیت(علیهم السلام) آشنا شد و برای آموختن علم به مدرسه رفت. تا کلاس پنجم ابتدایی درس خواند و برای کمک به خانواده، درس را رها کرد و به کشاورزی روی آورد. در این شغل تلاش کرد و از تجربیات پدر و اهالی خانواده ‌اندوخته‎ای فراهم کرد. خوش‌خلق و مردم‎دار بود. مردم نیز او را دوست داشتند و گاهی برای حل مشکلاتشان به او رجوع می‎کردند. زمان گذشت و او جوانی برازنده شد.

هنگام پیروزی انقلاب هجده ساله بود و مبارزات مردمی علیه شاه را به چشم دیده بود و او نیز در بسیاری از تجمع‎های اعتراض‎آمیز علیه شاه حضور داشت. بعد از انقلاب ازدواج کرد و در سال 1359 زندگی مشترکش را آغاز کرد و پسری را از خود به یادگار گذاشت. در زمان جنگ، برای دفاع از میهن اسلامی راهی سربازی شد. به لشکر 92 زرهی اهواز ارتش رفت. دلاورانه جنگید تا سرانجام در اولین روز از فروردین‌ماه سال 1361، در منطقه‎ی دشت عباس، در حین عملیات فتح المبین بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شانه‏ی راستش به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در روستای شهسواران اراک به خاک سپردند.