شهید اسدالله سیفی نژاد در دوازدهم فروردین‌ماه سال 1332 در خانواده‌ای مذهبی در کوچه مطهری در خیابان سی متری آیت‌الله غفاری اراک دیده به جهان گشود. کوچه پس کوچه‌های این محله شاهد رشد و نمو و بزرگ شدن روح و جسمش با هم بود و لحظه‌لحظه خاطراتی را از او در یاد داشته و دارد. اگر در و دیوار این محله زبان داشت از مرام و مردانگی و بزرگ‌منشی او سخن‌ها داشت که بگوید. اسدالله دوران کودکی‌اش را با فرا گرفتن احکام الهی و کار کردن سپری می‌کرد و زندگی او بر اساس مهربانی و احترام ساخته شده بود و این مهربانی کردن را از خانواده آموخته بود. تحصیلاتش در حد خواندن و نوشتن بود و سعی می‌کرد تا بیشتر به کار و تلاش روی آورد و کمک‌خرج خانواده‌اش باشد. زمان ازدواج فرا رسیده بود همسری مؤمن را برایش خواستگاری کردند و زندگی خوب و سالمی را در کنار یک دیگر آغاز نمودند و ثمره این وصلت شیرین پنج فرزند بود.

او در زمانی که جنگ آغاز شده بود و مردان و زنان این مرز و بوم برای بیرون کردن دشمن بعثی آماده می‌شدند، راهی بسیج شد و از طریق لشکر مهندسی رزمی ‌42 قدر به منطقه جنگی اعزام شد. حدود چهار ماه در جبهه بود و در این مدت خدماتی به مردم میهنش ارائه کرد تا این که در تاریخ 23/1/1367 در جزیره مجنون مصدوم شیمیایی شد. جنگ تمام شد و او مانده بود و جراحاتی که در بدن داشت و این‌ها یادگاری او بود از زمان جنگ. او پس از سال‌ها تحمل رنج ناشی از مجروحیت سرانجام در بیست و هفتم مهرماه سال 1372 در بیمارستان ولی‌عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) اراک به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در گلزار شهدای اراک به خاک سپردند.