شهید نقی عزیزیان در پنجمین روز از آذرماه سال 1307 در یکی از قدیمی‌ترین روستاهای خمین به نام سکانه در خانواده‌ای مذهبی و متدین که اهل تلاش و کار و فعالیت بودند، دیده به جهان هستی گشود. روزگار کودکی‌اش را با خانواده بود و تحت تربیت سالم و صحیح خانواده قرار گرفت. با نماز و معارف دینی و الهی آشنا شد. از همان سال‌ها پای منبرهای حسینی(علیه السلام) حضور داشت و عشق و علاقه خاصی هم به امام حسین(علیه السلام) داشت. داستان‌های انبیاء و امام حسین(علیه السلام) را برایش بازگو کردند و او را با رشادت‌های اصحاب کربلا آشنا کردند.

از نوجوانی کارگری و کشاورزی می‌کرد و به سخت‌کوشی و تلاش شهره بود. در سال 1324 ازدواج کرد و زندگی مشترکش را در خانه‌ای کوچک اما باصفا آغاز کرد. سعی می‌کرد تا خیلی از اعمال و رفتارهایش اسلامی و مطابق با دینش باشد. او پنج فرزند داشت و با این که زندگی را به سختی می‌گذراند اما هیچ‌گاه به لقمه‌ای حرام دست نزد. در مدت اقامت در شهر خمین نیز با آن که سن و سالی از او گذشته بود هنوز کارگری می‌کرد. تدین و ایمانش سبب شد نامش در فهرست شهدا ثبت شود و سرانجام در هفتم بهمن‌ماه سال 1365 در حالی که در خانه امن خود زندگی می‌کرد در بمباران هوایی شهر خمین به فیض شهادت نائل آمد و رستگار شد. پیکر مطهرش را در گلزار شهدای شهر خمین به خاک سپردند. او قبل از شهادت توفیق داشت تا پدر شهید لقب بگیرد زیرا فرزندش ناصر در پانزدهم آبان ماه سال 1362 در پنجوین به شهادت رسیده بود.