در خیابان راه‌آهن، کوچه بهار شهر اراک زندگی می‌کردند. مادر بود و دو دختر و سه پسر. وجودش را برای تربیت درست کودکان ایثار کرده بود. همان‎گونه که مادرش او را درست تربیت کرده بود. تربیتی بر اساس زندگی اهل بیت(علیهم السلام) و زندگی حضرت زهرا(B). زندگی ایشان پر از درس و پر از نکته است که شهیده فاطمه حسن پور شهرجردی آن را به خوبی فرا گرفته بود. از همان دوران کودکی که در دامان سبز پدر و مادر خویش رشد کرد و بزرگ شد؛ حجاب برتر را که همان چادر بود، انتخاب کرد و در راهی قرار گرفت که راه درست و مستقیم بود. نامش را فاطمه گذاشتند تا از فاطمه زهرا(B)، الگو پذیرد. دوران کودکی‌اش را در اراک گذراند و کنار مادری که خانه‌دار بود و زحمت تربیت فرزندان را می‌کشید، بزرگ شد. روز‎ها را با مادر بود و از او درس زندگی می‎گرفت. علوم دینی و قرآنی را آموخت و به نماز علاقه‌مند شد. نمازی که او را به مقصد می‌رساند و سعی می‌کرد تا از طریق همین عبادات فردی، نزد خدای خویش آبرو کسب کند. به مدرسه نرفت یا شاید مرسوم نبود که برخی خانواده‎ها، دختران خود را به دلیل شرایط آن روز به مدرسه بفرستند. بیشتر از هر چیزی به عفاف و حجابش اهمیت می‌داد. روزگار خوبی در کنار خانواده داشت. به شکوفایی جسمی‌ و روحی که رسید؛ جوانی شایسته به خواستگاری‌اش آمد. و زندگی مشترک‎شان آغاز شد. زندگی شیرینی داشت و مهر و محبت آمیخته با شهد دین داری در زندگی آن‌ها موج می‌زد. ثمره‎ی این وصلت نیکو، یک دختر و دو پسر بود. با آغاز جنگ، چون برایشان مقدور نبود به خط مقدم بروند، در پشت جبهه مشغول به کار و خدمت رسانی بودند. تا این که دشمن بعثی که روزهایی طعم تلخ شکست و عقب‌نشینی را در جبهه‌های جنگ می‌چشید؛ بغض و کینه‌اش را بر سر مردم بی‎دفاع شهر‎ها خالی می‎کرد؛ اراک را بمباران کرد و در روز بیست و دوم دی ماه سال 1365، او نیز به همراه جمع زیادی از مردم بی‌گناه شهر، به شهادت رسید و  پیکر مطهرش، در خاک گلزار شهدای اراک آرام گرفت.