شهید مرتضی نظری در دومین روز بهاری سال 1344 در روستای آقچه قلعه نوبران، دیده به جهان گشود. در خانواده‌ای کشاورز بزرگ شد. ذبیح‌الله پدر مرتضی مردی کشاورز و سخت‌کوش بود و او روزها را در کنار پدر به کار و تلاش مشغول بود و پدر در وقت‌های بیکاری او را در کنار خود جای می‌داد و آرام‌آرام از روزگار و مشکلات خاص آن می‌گفت و راه ایستادگی و مقاومت را در برابر این سختی‌ها را به او آموزش می‌داد تا در برابر مشکلات کمر خم نکند. مرتضی دوران ابتدایی را پشت سر گذاشت و مدرسه را رها کرد و در مزرعه کمک‌کار پدر شد. او دارای سه برادر بود و می‌دانست پدر باید زحمت بسیاری بکشد تا بتواند مخارج خانه را تهیه کند. هنگامی که به سال‌های جوانی رسید با توجه به جنگی که در کشور به وجود آمده بود، راهی بسیج شد و بعد از دیدن دوره آموزشی از طریق یگان سپاه عازم نبرد شد. با وجود سن کم می‌دانست که اگر نتواند جلو دشمن را بگیرند ممکن است خاک میهن خود را از دست دهند. به فرمان امام(قدس سره) جهاد را پیشه کرد و به مدت 4 ماه به عنوان بسیجی گردان علی بن ابی‌طالب(علیهما السلام) از لشکر 17 در جبهه حضور پیدا کرد. مرتضی در عملیات والفجر 3 در مهران حضور پیدا کرد و در همان عملیات در منطقه امامزاده حسن(علیه السلام) بر اثر اصابت ترکش به سرش در هفدهم مردادماه سال 1362 به ملکوت اعلا پیوست و جان به جان‌آفرین تسلیم کرد. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.