او، یوسفی بود که دیدار و مصاحبت با او، نشاط و شادمانی را به ارمغان می‌آورد تا آنجا که دیدارش، اشک شوق در چشمان یاران و نزدیکان می‌آورد و این خود گواه اشتیاق آنان در دیدار با او می‌شد. او پرستویی بود که به مهاجرت و کوچ به سمت بهاری جاودان می‌اندیشید و طنین بال او از آن اشتیاق خبر می‌داد و در آخر با بالی زخمی و دلی سبز، به سمت آن بهار ابدی پرواز کرد. شهید یوسف نظری در دوم اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۴۱ در روستای نظرلو از توابع شهرستان زرندیه به دنیا آمد. پدرش ابوالفضل نام داشت. در حد دوره ابتدایی درس خواند و از نوجوانی کشاورز و دامدار بود. دوران نوجوانی‌اش مصادف با سال‌های انقلاب بود و پس از شروع جنگ تحمیلی به عنوان سرباز ژاندارمری در جبهه حضور یافت. او پس از یک سال خدمت در کردستان در بیست و چهارم آذرماه سال ۱۳۶۱ هنگام درگیری با گروهک‌های ضدانقلاب در منطقه تیژ تیژ سنندج بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای روستای رحمت‌آباد از توابع شهرستان زرندیه می‌باشد. شهید یوسف نظری از بی‌شمار شهیدانی است که در دوران حیات خویش به تفسیر مفهوم شهادت پرداخت و در آخر به خلوت ربوبی، راه یافت آنان که در پی جای پایی از شهادتند با تعمق و تفکر در حیات مادی این شهیدان، که زمینه‌سازی حیات معنوی‌شان بود، می‌توانند حجاب از چهره این حقیقت بارز بردارند.