بسم الله الرحمن الرحیم

( مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا).[1]

از ميان مؤمنان مردانى‏‌اند كه به آنچه با خدا عهد بستند صادقانه وفا كردند برخى از آنان به شهادت رسيدند و برخى از آن‌ها در (همين) انتظارند و (هرگز عقيده خود را) تبديل نكردند.

به نام خدائی که جان عطا فرمود تا آفریده‌هایش ستایش او کنند و در راه او جانبازند و فنا شدنی عاشقانه را به بقائی ننگین و ظالمانه ترجیح دهند.

خدایا تا به کی از فراق دوستان بسوزم، تا به کی شهادت یاران را ببینم و در خود بپیچم، نه از اینکه چرا شهید می‌شوند، از اینکه آن‌ها باید بمانند تا فرداها را بسازند اما دست تقدیر خداست که آن‌ها را به نزد خود می‌برد که وعده خدا حق است. خدایا، بارالها، پروردگارا، معبودا، از گناهان من درگذر هر چند که گناهان من بزرگ است اما از رأفت و بخشندگی تو کوچک‌تر است چرا که تو رحمان و رحیم هستی. ‌ای خدای مهربان دوست دارم شهادت را، اما دوست دارم جهاد را، دوست دارم آن‌قدر در جبهه بمانم، آن‌قدر با دشمن مبارزه کنم که گوشت بدنم آب شود. پوست و استخوان بر هم چسبد، وقتی قدرت سلاح به دست گرفتن را نداشتم، شهید شوم (رضایم به رضای خدا).

... خدایا! از فراق دوستان بسوزم؟ تا کی شهادت یاران را ببینم؟

نه از اینکه چرا شهید می‌شوند، از اینکه آن‌ها باید بمانند تا فرداها را بسازند. اما دست تقدیر خداست که آن‌ها را نزد خود می‌برد، که وعده خدا حق است.

بیایید جنگ و جهاد را بر همه کارها مقدم دارید.

اسلام عزیز است. اسلام احتیاج به خون دارد. بیایید از اسلام و قرآن دفاع کنید، که این جنگ اسلام و کفر است. من این راه را خودکامانه انتخاب کرده‌ام، چون این راه، راه حسین(علیه السلام) است و نباید بگذارید خون شهیدانی چون بهشتی‌ها به هدر رود، که این خواست منافقین است و نگذارید که سلاح شهادت بر زمین بماند و با این کار پوزه منافقین را بر خاک بمالید.

همیشه گوش به فرمان امام(قدس سره) باشید و از روحانیت در خط امام(قدس سره)، پشتیبانی کنید.

1. سوره احزاب، 23.