۲0 بهار از عمر شریفش می‌گذشت که تاج افتخاری شد برای روستای نجف‌آباد و همچنین سند اعتباری برای خاندان محترمش. سال 1346 بود که او دیده به هستی گشود. نامش را با مسما انتخاب کردند. راستی او هدایتگر خاص و عام به راه دین و دفاع از حریم دین و کشور بود. در حالی که معصومیت از چهره‌ی با صفایش می‌بارید. زیستنش در این جهان توأم با بهره‌وری از مادری شایسته و پدری دلسوز و مهربان و دین‌دار بود. در نتیجه شایسته تربیت شد تا به سن مدرسه رسید و راهی مدرسه شد تا درس عشق و ایمان را کامل کند. تا مقطع دوم راهنمایی همچنان کوشید و چون احساس کرد که پدر بزرگوارش به کمک او نیاز دارد، درس را رها کرد و یار و یاور آور در امر کشاورزی و دامداری گشت.

چون پدر این شهید معزز از وفاداران به انقلاب و حضرت امام(قدس سره) بود. در تمام صحنه‌های انقلاب شرکت می‌جست و مهدی عزیز را با خود می‌برد در نتیجه عشق امام(قدس سره) و انقلاب در شریان‌ها و تمام وجودش رخنه کرد. زمانی که به سن خدمت رسید در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مشغول خدمت گشت و به عنوان پاسدار وظیفه خدماتش را بیش از پیش به انقلاب و مردم ارائه کرد تا پس از مبارزات چشمگیر و رشادت‌های فراوان در هفدهم مردادماه سال 1366 در منطقه‌ی عملیاتی شلمچه چون کبوتری خونین بال خود را فدای راه معبود کرد. پیکر مطهر شهید بر دستان جوانان روستا تشییع و در زادگاهش به خاک سپرده شد.