چیزی به بهار سال 1358 باقی نمانده بود. عشق و شور و شعف در میان مردم ایران‌زمین جاری شده بود. مردم به تازگی بهار انقلاب را جشن گرفته بودند. ایران غرق در شادی بود. شور و شوق انقلاب و بازگشت امام(قدس سره) فضا را پر کرده بود. عشق در جان‌ها فریاد می‌زد و همه مردم در تلاش بودند تا به سهم خود نقشی در این پیروزی داشته باشند.

شهید جواد عطاءالله در دومین روز از اسفندماه سال 1357 در شهرستان گل‌های زیبا در محلات از توابع استان مرکزی چشم به جهان گشود و قدم به عرصه هستی نهاد. او روزهای شیرین کودکی را در کنار پدر و مادر پشت سر گذاشت و در آغوش پر مهر مادر و زیر سایه غیور پدر بزرگ شد. جواد از مادر مهربانی و از پدر غیرت و جوانمردی آموخت و روزهای شیرین و زیبای کودکی را پشت سر گذاشت و در سن هفت‌سالگی قدم به دبستان گذاشت او دوران ابتدایی را با موفقیت پشت سر گذاشت و به مقطع راهنمایی راه یافت و تا پایان سال سوم درس خواند و موفق به اخذ مدرک سیکل شد. اما پس از آن ادامه تحصیل نداد. جواد پس از اینکه درس خواندن را رها کرد برای کمک به مسائل مالی و امرار معاش خانواده وارد عرصه کار و تلاش شد.

او با مسئولیت‌پذیری همیشگی‌اش در کارهای خانه کمک می‌کرد. در جوانی به عنوان راننده مشغول به کار شد و با تلاش و زحمت روزی حلال خود را فراهم می‌کرد پس از مدتی ازدواج کرد و تشکیل خانواده داد و از زمانی که مسئولیت زندگی مشترک را به عهده گرفت، تلاشش را برای زندگی بیشتر کرد. همسری مهربان و صبور و پدری غیور و زحمتکش بود که در 3/1/1385 در جنوب شهر بغداد توسط تروریست اتوبوس حامل ایشان به رگبار بسته شد و او به درجه رفیع شهادت نائل آمد. پیکر این شهید والامقام در زادگاهش - محلات - به خاک سپرده شد.