انسان مسلمان باید خویشتن را بشناسد و پس از خداشناسی راه سعادت خویش را برگزیند. شهدا با این نوع نگرش به دنیا راه سعادت ابدی را در پیش گرفتند.
اول آبان ماه سال 1344 بود که در شهر نطنز در استان اصفهان در خانوادهای مؤمن و مهربان فرزندی به نام عباس به دنیا آمد. پدر و مادرش او را با معارف الهی آشنا ساختند به گونهای که با مکتب سرخ حسینی پیوند خورد. پس از سکونت در غرقآباد ساوه از روزهای کودکی در کنار پدر در مسجد و حسینیه حضور پیدا میکرد. پدرش در ارتش خدمت میکرد و او با خلق و خوی نظامی آشنا شد و از پدر آموخته بود که اگر کشورش مورد تعرض واقع شد وظیفه جوانان آن مرز و بوم است که برای دفاع قیام کنند.
شهید عباس نعمتی دوران تحصیل خود را با پشتکار در نوبران گذراند و همزمان با تحصیل در سال چهارم دبیرستان در رشته تجربی به عضویت بسیج درآمد. برای فرا گیری علوم نظامی به آموزش اعزام شد و پس از مدتی هنگامی که در سال چهارم دبیرستان مشغول به تحصیل بود به جبهه رفت تا از کشور و مردمانش دفاع کند.
به دلیل توانایی بدنی مناسبی که داشت به عنوان تیربارچی در گروهان یا زهرا(علیها السلام) از گردان کوثر در لشکر 17 در عملیات کربلای 4 شرکت کرد و در روز چهارم دیماه سال 1365 در شلمچه در حال دفاع از اسلام و مسلمین در اثر اصابت ترکش به سرش به درجه رفیع شهادت نائل گشت. پیکر مطهر شهید در روستای غرقآباد به خاک سپرده شد.