شهید علی‌اکبر نعمتی در یکی از روزهای زیبای خداوند در بیست و دومین روز از فصل سرسبزی و نمایش رنگ‌های زیبا در اردیبهشت‌ماه سال 1323 در روستای سلطان‌آباد از توابع شهرستان ساوه و در خانواده‌ای ساده و بی‌ریا و متدین، دیده به جهان هستی گشود. هرگز فرصت تحصیل نیافت و از نوجوانی به عنوان چراغ‌ساز مشغول به کار شد. اخلاق بسیار نیکویی داشت و همه محله او را به نیکی و خوبی یاد می‌کردند، او نیز همیشه دستگیر مستضعفان و محرومان بود. درآمد زیادی نداشت ولی با همان درآمدی که از شغلش در می‌آورد هوای همه محرومان را داشت. شهید علی‌اکبر نعمتی ایستادگی و ایثار را به عینه در زمان انقلاب دید و از همان جا آموخت که ایستادگی در برابر عقیده و ایمان یعنی چه؟ او در تظاهرات و راهپیمایی‌ها همراه دوستان و خانواده‌اش شرکت می‌کرد و تا این انقلاب به پیروزی رسید و او نیز سرخوش و خرسند از این که امام خمینی(قدس سره) به ایران برگشت و رهبری حکومت اسلامی را به عهده گرفته تا با بی‌عدالتی‌ها بجنگد و مبارزه کند. او در سال‌های جنگ تحمیلی از طریق بسیج به خیل رزمندگان اسلام در گردان ولی‌عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) از لشکر 17 علی بن ابی‌طالب(علیهما السلام) پیوست و در منطقه جنوب کشور مشغول به نبرد شد تا این که در عملیات والفجر 8 در منطقه عملیاتی فاو در تاریخ سوم اسفندماه سال 1364 به فیض شهادت نائل گشت. پیکر مطهر شهید را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند. او متأهل و صاحب دو پسر و سه دختر بود.