شهید محمدهادی عظیمی، در اولین روز از فروردینماه سال 1329 در شهر آستانه علوی از توابع شهرستان شازند در استان مرکزی، دیده به جهان گشود. او در خانوادهای کشاورز و متدین پرورش یافت. در کودکی پدرش را از دست داد و بار مسئولیتش دو چندان شد. دوران جوانی را با کار و تحصیل پشت سر گذاشت و تا کلاس سوم دبیرستان درس خواند. از دوره جوانی به استخدام ارتش درآمد و به عنوان کادر لشکر 81 کرمانشاه مشغول به کار شد. در سال 1350 ازدواج کرد و در هنگام شهادت سه فرزند داشت.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در گیلانغرب خدمت میکرد و به دلیل اخلاق حسنه مورد لطف همکاران و سربازانش واقع شده بود به گونهای که پس از شهادتش هنوز مورد توجه همکاران قرار داشت و به خانوادهاش توجه ویژه داشتند.
مرزداری با ایمان، مؤمنی فداکار، که درس فداکاری و ایثار آموخته در مکتب ناب اسلام محمدی(صلیاللهعلیهوآلهوسلم) را در سنگرهای پر از صفا و یکرنگی جبهههای حق علیه باطل به اجرا در میآورد. روستانشین مخلص، تربیت یافته در دامان مقدس پدر و مادری بزرگ که همچون همه پدران و مادران شهدا درس صبر و استقامت و نیک خویی را به ما آموختند و زینب(علیها السلام) وار جز زیبایی و عشق ندیدند.
او دلاورانه جنگید و عاشقانه و عارفانه در هنگام درگیری با سربازان بعثی عراق بوسه بر خاک زد که ما از خاکیم و به خاک میرویم. شهید عظیمی در پنجم دیماه سال 1361 با ترکش خمپاره دشمن در منطقه سومار به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.