شهید محراب نعیمی در پانزدهم بهمنماه سال 1339 در شهر اهواز چشم به جهان گشود. پدر محراب از نیروهای مذهبی و مبارز ارتش در قبل انقلاب بود. محراب فردی مذهبی پرورش یافت و به دلیل شغل پدر محل زندگی خانواده دائم تغییر میکرد. برای همین، محراب بخشی از دوران دبستان را در پایگاه هوایی همدان و دوران پایان آن را در شیراز و در دبستان دولتی حسام گذراند. او دوران راهنمایی را در همان شهر و مدرسه راهنمایی امیرکبیر به همراه برادر بزرگتر و شهید اول خانواده - شهید مهرداد نعیمی - به پایان رساند. در این دوران شرکت در کلاسهای قرآن و مجالس و هیئتهای مذهبی به همراه برادر بزرگتر اغلب اوقات محراب را پر کرده بود.
با شروع دوران پر تلاطم انقلاب، به همراه برادر بزرگتر که از فعالان انقلاب بود، در گردهماییها شرکت میکرد. با پیروزی انقلاب اسلامی در تشکیل نگهبانیهای محلی نقش فعالی داشت. محراب در سال 58 در دبیرستان آل احمد دیپلم گرفت و در سال 59 به سربازی رفت. دوران آموزشی را در لشکرک گذراند و سپس به مناطق مرزی اسلامآباد غرب اعزام شد. در هنگام شهادت برادر بزرگترش - شهید مهرداد نعیمی - در منطقه عملیاتی غرب، محراب دوشادوش برادر در آن منطقه حضور داشت و خبر شهادت برادر را او برای خانواده آورد.
پس از سربازی در سال 61 در اداره راه و ترابری شهرستان اراک مشغول به کار شد و پس از یک سال به هتل خیبر اراک رفت و در سال 63 در شرکت آلومینیومسازی آغاز به کار کرد. او پس از سربازی همکاری خود را با بسیج ادامه داد و مرتب در جلسههای قرانی شرکت میکرد. محراب صبور، مذهبی و بسیار خوشرو و با اخلاق و در بین فامیل و همکاران به حسن خلق مشهور بود. از خصوصیات بارز اخلاقی محراب، احترام خاصی بود که به پدر و مادرش میگذاشت. علیرغم اینکه دومین فرزند پسر خانواده بود و برادر بزرگتر نیز در سال 60 شهید شده بود، اما فکر رفتن به جبهه را داشت.
از محراب دو فرزند دختر به یادگار مانده است. او از متولیان جلسات قرآنی بود که با دوستانش تشکیل داده بود و به اجرای مراسم مذهبی پایبند بود. در مردادماه سال 65 آماده عزیمت به جبهه شد که سخت بیمار شد و از کاروان راهیان جبهه جا ماند و این موضوع او را سخت رنجیدهخاطر کرده بود. درست پس از چند روزی که بهبود یافت در روز پنجم مردادماه به محل کار خود رفت و در بمباران هوایی کارخانه، به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در گلزار شهدای شهر اراک به خاک سپرده شد.