شهید محمد نعیمی، در ششم خردادماه سال 1343 در روستای گل زرد از توابع شهرستان شازند، بخش زالیان در خانواده‌ای روستایی و اهل دل و باصفا که صمیمیت و یکرنگی اهالی روستا را داشتند، دیده به جهان گشود. چشمش را که باز کرد، چشمان منتظر پدر و مادری را دید که مشتاقانه او را نگاه می‌کردند و در سرشان هزاران برنامه را برای آینده این کودک می‌پروراندند. نامش را محمد گذاشتند. روستای گل زرد، روستایی سرسبز و پر آب بود که زمین‌های کشاورزی آبادی داشت و درختانی پر از میوه داشت و مملو از مردان و زنانی بود که در شادی و غم یکدیگر شرکت می‌کردند و خود را شریک غم و شادی یکدیگر می‌دانستند. تحصیلاتش را در همان روستا آغاز کرد و توانست تا پنجم ابتدایی به درسش ادامه دهد و به خاطر مشکلاتی که داشت، درس را رها کرد و به کارهای کشاورزی و خیاطی مشغول شد. در زمان زندگی‌اش نشان داد که اهل کار و تلاش و خدمت است و در امرار معاش خانواده سهمی دارد. او در روستا با مردمانش زندگی خوبی داشت و همه به خاطر اخلاق حسنه او دوستش می‌داشتند و به او احترام می‌گذاشتند. قبل از رسیدن به سن تکلیف نماز و روزه و عباداتش را انجام می‌داد. روزهای گرم تابستان روزه می‌گرفت و خوشحال بود که می‌تواند بندگی خداوند را انجام دهد. محمد در کار خیاطی هم حرفه‌ای شده بود و بعد از انقلاب اسلامی به این کار مشغول شد. تا جنگ آغاز شد. محمد به عنوان بسیجی گردان موسی بن جعفر(علیهما السلام) به جبهه رفت و تحت امر لشکر 17 علی‌ بن ‌ابی‌طالب(علیهما السلام) حدود 8 ماه در جبهه تا در هفدهم آبان ماه سال 1362 در منطقه پنجوین عراق در حین عملیات والفجر 4 به شهادت رسید. در روستای گل زرد برایش یادبودی ساختند تا پیکرش به وطن بازگردد و از گمنامی در بیاید؛ ولی همچنان در جمع شهدای گمنام و مفقودالاثر باقی است.