شهید علی ملاباقری، در پانزدهم دی‌ماه سال 1339 در شهر محلات چشم به جهان گشود. دوران کودکی را به همراه خانواده‌اش در تهران در یک منزل استیجاری گذراند و در همان‌جا به تحصیل ادامه داد.

ضمن درس خواندن به یادگیری زبان خارجه نیز می‌پرداخت و اعتقاد داشت باید از تمام فرصت‌ها استفاده کرد. از کودکی پر تلاش بود و با تمام توان به مردم خدمت می‌کرد.. بعد از اخذ دیپلم در خبرگزاری پارس مشغول به کار شد با اوج‌گیری انقلاب علاقه‌اش به امام(قدس سره) و شخصیت والای او بیشتر شد و در تمامی تظاهرات به خصوص 17 شهریور و 13 آبان شرکت کرد به طوری که از طرف رژیم ساواک چند بار مورد تهدید قرار گرفت و نزدیک به یک ماه تحت تعقیب بود. بعد از ورود امام(قدس سره) به ایران علاوه بر اینکه خود به دیدار امام(قدس سره) در مدرسه علوی رفته بودند مادرشان را نیز به زیارت امام(قدس سره) راحل برده بودند. علی روزها به شغل خبرنگاری مشغول بود و اوقات فراغت و تعطیلی را به در شرکت خدماتی کار می‌کرد تا باری از مشکلات زندگی بردارد.

روز قبل از شهادت خون داده بود و با اهدای خون خیلی ضعیف شده بود شب تا صبح را در کیوسک نگهبانی انجام وظیفه کردند بعد از آن به منزل آمد و بعد از استحمام و عوض کردن لباس‌هایش به بیرون رفت. او در شب بیست و دوم بهمن‌ماه 1357 در میدان عشرت‌آباد (سپاه) ضمن درگیری با عوامل رژیم ستم‌شاهی به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در شهر تهران به خاک سپرده شد.

خاطره:

یک سال از شهادت علی گذشته بود که با خواهر شهید به بیمارستان جرجانی جهت معالجه رفته بودم خانمی با شنیدن نام خانوادگی ما جلو آمد و گفت: پسر شما قبل از شهادت در این بیمارستان بودند و گفتند به مادرم بگویید به ما می‌خواستند آب بدهند اما ما آب نمی‌خواستیم تا با لب‌تشنه شهید بشویم.