شهید سعید نکوئی در هشتم فروردین‌ماه سال 1346 در روستای غینر از توابع شهرستان شازند در خانواده‌ای مذهبی و انقلابی، دیده به جهان گشود. در دامان مادری پاک‌دامن و عفیفه و پدری با ایمان و مقید به احکام شرعی، پرورش یافت. پدرش هر روز به همراه فرزندان خود برای کسب روزی حلال به کشاورزی می‌پرداخت و شغل اصلی خانواده هم، کشاورزی بود. او هم تا قبل از آن که به مدرسه رود. با پدرش به مزرعه می‌رفت و با کار کشاورزی آشنا شد. به سن هفت سالگی که رسید با علاقه به مدرسه روستا رفت و مقطع ابتدایی را در همان جا گذارند. بعد از آن با وجود سختی‌های زیاد و مشکلات اقتصادی وارد دوران راهنمایی شد ولی بعد از دو سال تحصیل در این مقطع به علت مشکل اقتصادی، درس را ترک کرد و از همان سال به همراه پدر مشغول کشاورزی شد. زمانی که درس را رها کرد انقلاب پیروز شده بود و آغاز جنگ تحمیلی بود. با حملات نیروهای بعثی به مرزهای ایران و نا امنی‌هایی که منافقان در داخل کشور ایجاد می‌کردند، افرادی برای دفاع از انقلاب و اسلام به جبهه‌ها عازم می‌شدند و او هم علاقه‌ی زیادی به شرکت در جبهه‌ها داشت و برای این امر لحظه‌شماری می‌کرد. او قبل از اینکه عازم جبهه شود علاوه بر کار کشاورزی و کمک به والدینش در برنامه‌های بسیج شرکت می‌کرد تا خود را برای اعزام آماده کند. حضور در جبهه سعادتی است که نصیب هر کسی نمی‌شود و این توفیق در سال 1364 نصیب او هم شد. سعید به عنوان پاسدار وظیفه و خدمه نفر بر در گردان زرهی از لشکر 17 علی بن ابی‌طالب(علیهما السلام) به جبهه جنوب اعزام شد و پس از ماه‌ها خدمت در عملیات کربلای 5، پس از رشادت‌های فراوان، به دلیل انفجار گلوله و سوختگی بدنش در بیست و دوم دی‌ماه سال 1365 به درجه رفیع شهادت رسید. پیکر مطهرش را پس از تشییع در زادگاهش به خاک سپرده شد.