از فرزندان خونگرم و صمیمی و دوست‌داشتنی بود. همه دوران زندگی را اخلاقی شایسته و رفتاری خداپسندانه داشت و از بوته‌ی امتحان با سرافرازی بیرون می‌آمد. سال ۱۳۴۶ در آن روز ناشناخته در روستای بهارستان از توابع شهرستان آشتیان کودکی چشم به هستی گشود که خاندان محترمش به واسطه ارادت به اهل‌بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) نام او را به تأسی از نام مولای متقیان، علی نهادند که اعتقادشان بود مایه برکت است. دوران طفولیت را در کنار پدری زحمتکش و مادری مؤمنه و فداکار به سر برد و از وجود آن‌ها کسب معارف نمود تا به سن مدرسه رسید. دوره تحصیلات ابتدایی را در روستای زادگاهش گذارند و برای دوره راهنمایی به روستای مزرعه نو رفت و از محضر معلمان دلسوز و متعهد درس دین و زندگی گرفت. سپس جهت کمک به پدر در امر کشاورزی ترک تحصیل کرد و در امرار معاش دوشادوش پدر زحمت می‌کشید. او با همه صمیمی و مهربان بود. احترام به پدر و مادر، سرلوحه‌ی کارش بود. در مراسم مذهبی و مجالس اهل‌بیت(علیهم السلام) حضوری چشم‌گیر داشت و زاد راهی اصیل فراهم نمود تا اینکه به سن خدمت رسید.

جهت انجام خدمت مقدس سربازی به ارتش جمهوری اسلامی ایران مراجعه کرد و پس از دیدن تعلیمات آموزشی لازم به عنوان سرباز تیپ 40 سراب عازم جبهه‌های حق علیه باطل گشت. او پس از ماه‌ها رشادت در جبهه در بیست و هشتم مردادماه سال 1365 در حین عملیات نصر 6 در جبهه میمک به فیض عظیم شهادت نائل آمد. پیکر مطهر سرباز شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.