شهید رضا فیروزی فرزند غضنفر در تاریخ بیستم مهرماه سال 1341 در روستای نیمور از توابع شهرستان محلات در خانواده‌ای مذهبی و انقلابی، دیده به جهان گشود. او فرزند ارشد این خانواده بود و به غیر از خودش پنج برادر و یک خواهر دیگر هم داشت. قبل از آنکه وارد مدرسه شود ابتدا تحت تربیت و آموزش اسلامی والدینش قرار گرفت و ابتدائیات دین و آداب معاشرت را در خانه یاد گرفت. پدرش اهل خمس و زکات و معتقد به احکام شرعی بود و هیچ‌وقت نمی‌گذاشت مال شبهه‌ناکی وارد خانه شود. از همان کودکی که توانست راه برود، در کنار پدرش نماز می‌خواند. ادب، تربیت، دین‌داری و کمک به مستضعفین با گوشت و پوستش عجین شده بود. در کودکی هیچ‌وقت همسایه‌ها را آزار نداد و همه او را بسیار دوست داشتند.

در سن هفت‌سالگی در سال 1348 وارد مدرسه شد و به علت این که امکانات آموزشی در روستا وجود نداشت، برای تحصیل به محلات می‌رفت. برای تحصیل در مقطع راهنمایی به مدرسه دکتر شریعتی رفت و سیکلش را با موفقیت گرفت. هم‌زمان با اخذ مدرک سیکل، انقلاب نیز در آستانه‌ی پیروزی بود و او مانند دیگر هم‌سالانش به فعالیت‌های انقلابی می‌پرداخت و پایگاه اصلی‌شان مسجد بود. پس از ترک تحصیل مدتی کارگری کرد و بعد از آن به عنوان کمک‌ راننده ماشین سنگین مشغول به کار بود.

با آغاز جنگ تحمیلی عاشقانه به فرموده امام(قدس سره) عمل کرد و از طریق بسیج خود را برای خدمت به انقلاب و اسلام به جبهه رساند. در سال 1360 به جبهه‌ها اعزام شد و مدتی خالصانه و عاشقانه در آنجا خدمت کرد. در مرحله بعد به عنوان بسیجی گروهان یا زهرا(علیها السلام) از گردان جندالله تیپ 17 علی بن ابی‌طالب(علیهما السلام) به جبهه رفت و پس از حضوری شجاعانه در دفاع مقدس در تاریخ دوم فروردین‌ماه سال 1361 در عملیات فتح المبین در منطقه شوش، بر اثر اصابت تیر و ترکش به درجه رفیع شهادت رسید. پیکر مطهرش نیز بعد از تشییع در محلات به خاک سپرده شد.