روستای غیاث‌آباد اردهال از توابع شهرستان دلیجان، روستایی در نزدیکی مشهد اردهال، کربلای ایران و محل شهادت فرزند امام باقر(علیه السلام)، مکانی که مردم از سراسر ایران و حتی نقاطی از جهان اسلام برای عرض ادب و پا بوسی محضر ایشان می‌رسند و محل شهادت و قتل‌گاه ایشان را زیارت می‌کنند. در اولین روز از بهمن ماه سال 1342 در حالی که این خطه و این سامان در زمستان پوشیده از برف بود و راه‌های ارتباطی روستاها به هم به سختی قابل شناسایی بود، در حالی که یکرنگی رنگ برف بود که به مردم و اهالی آن سامان هدیه داده بود در خانه‌ای گلین و با صفا و در خانواده‌ای مذهبی و روستایی که اهل تلاش و کار و خدمت بودند، کودکی دیده به جهان هستی گشود که چراغ روشن و مایه‌ی دلگرمی‌ خانواده شد و پدرش وقتی او را در آغوش کشید، بوسه باران کرد.

جعفر با عشق و علاقه و ارادت به مولایش حسین(علیه السلام) بزرگ شد. تا کلاس سوم ابتدایی بیشتر درس نخواند و مجبور به ترک تحصیل شد. تا سال 1359 در تهران زندگی کردند و از آن به بعد در روستا بود و در همین روستا هم بال گشود و پرواز کرد.

بعد از ترک تحصیل به یک تعمیرگاه خودرو رفت و شاگری کرد تا مکانیکی ماهر شد و توانست از این طریق کسب روزی کند. تا جنگ آغاز شد و برای دفاع از میهن اسلامی‌اش کار و زندگی را رها کرد و به سمت جبهه راهی شد. بسیج را برای نقطه‌ی پروازش انتخاب کرد و با ثبت نام در این نهاد، برای آموزش‌های نظامی ‌45 روزه مهیا شد و بعد از دیدن آموزش‌ها به واسطه‌ی لشکر 17 علی بن ابی طالب(علیهماالسلام) به جبهه غرب رفت. حدود سه ماه در اختیار سپاه بود و سرانجام در ششم مهر ماه سال 1362 در مریوان در حین عملیات والفجر 4 به شهادت رسید. پیکر مطهر بسیجی گردان موسی بن جعفر(علیهماالسلام) را در مشهد اردهال به خاک سپردند.