بسم الله الرحمن الرحیم
به نام او، به یاد او وصیتنامهی شخصی خودم را ذکر مینمایم:
اول میخواهم چند کلمه بار دیگر به پدر و مادرم بگویم، دوست دارم که مادر جان وقتی این را میخوانی، اشک نریزی، زیرا این اشکها تو را پیر میکند و من دوست ندارم مادری که این همه زحمتها برایم کشیده را خسته و شکسته و حتی گریان ببینم، واقعاً من از اول دوست داشتم که هیچ موقع شما ناراحت نباشید و همیشه خوشحال باشید، ولی خوب ... و ما از این دنیا رفتیم، ولی مادر جان اگر جنازهی مرا در خیابان تشییع نمودید، خواهش میکنم که خدای نکرده چیزی بر خلاف این انقلاب نگویید و دشمنان این اسلام عزیز و سیلی خورده، این اسلامی که با خون جوانان بزرگ میشود، خوشحال شوند. میخواهم مانند زینب کبری(علیها السلام) به خدا هم مانند مادر مهدی زینالدین باشی، دوست دارم مانند مادر شهید کاظمزاده باشی، دوست دارم مانند مادر شهید محمدی باشی. به هر حال پدر خود را هم بر این کار خداجویانه دعوت میکنم و همچنین اگر میخواهید که روحم من در آسایش باشد، بیش از این به نماز و روزه و زکات اهمیت بدهید. مادر جان به خدا قسم که اگر شفاعت من مورد قبول خداوند واقع شد، اولین نفر شما را شفاعت میکنم و بعد از آن پدر عزیزم را.
در آخر از خواهرانم و برادرانم خواهش میکنم که به مسائل دینی بیش از پیش اهمیت دهند و راهم را ادامه دهند.
والسلام.
خداحافظ مادر و پدر عزیزم.
وقتی به کریم بشارت دادهاند که صاحب پسر شده است سر از پا نمیشناخت، به یاد اولین شهید حادثه کربلا و فرستاده امام(قدس سره) به کوفه نام مسلم را در تاریخ اول اردیبهشت 1344 برای او انتخاب کرد و شاید با این نام سرنوشت شهادت چون مسلم بن عقیل(علیه السلام) برای او برگزیده شد، کریم کارگر بود و از صبح تا شام با زحمت فراوان هزینه زندگی و پرورش مسلم و سایر اعضای خانواده را تأمین میکرد. مسلم تحصیلات را تا مقطع دیپلم علوم تجربی ادامه داد. استعداد کافی برای ادامه تحصیل را نیز داشت از دوران تحصیل به ورزشهای رزمی علاقه داشت و همین امر سبب شد ورزش کاراته را به صورت تخصصی تا اخذ کمربند مشکی ادامه دهد. با شروع جنگ تحمیلی از ورزش و تحصیل دست کشید و عازم جبهه شد، حضورش در مدرسه عشق (بسیج) و همکلاسی با پاسداران او را به سوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سوق داد و مفتخر به لباس سبز سپاه شد. تا پایان رسمی جنگ چند بار به جبهه اعزام شد ولی قرار نبود در آن سالها به شهادت برسد. با پایان جنگ؛ اشرار در گوشه و کنار کشور از جمله در خوزستان تحرکاتی داشتند که در یکی از همین درگیریها با گروههای ضدانقلاب مسلم همچون مسلم بن عقیل(علیه السلام) نه در میدان جنگ بلکه در حادثهای جداگانه به شهادت رسید. او فرمانده گروهان در گردان عاشورا از لشکر 71 روحالله(قدس سره) بود و در کرمانشاه حضور داشت که در یازدهم آذرماه سال 1368 در دشت ذهاب به شهادت رسید. این شهید والامقام در زادگاهش به خاک سپرده شد.