اول خردادماه سال 1344 کودکی در روستای رکین از توابع شهرستان فراهان در خانواده‌ای مذهبی و روستایی که اهل تلاش و کار بودند، دیده به جهان هستی گشود.

هفت‌ساله بود که به مدرسه رفت و تا پایان دوره‌ی ابتدایی در مدرسه‌ی ائمه اطهار(علیهم السلام) روستای رکین به تحصیلاتش ادامه داد و برای کمک به خانه و خانواده و این که بازوی پدر باشد، درس را رها کرد و در مزرعه همراه ایشان مشغول به فعالیت شد.

 هنگامی که به دوره جوانی رسید جنگ تحمیلی عراق علیه ایران رو به پایان بود. اوایل سال 1367 دوره آموزشی سپاه را در پادگان خیبر به پایان رساند و پس از پنج روز مرخصی پایان دوره عازم جبهه جنوب کشور شد. دلاورمردی که بر بلندترین قله‌های افتخار به پرواز درآمد و بال و پری از جنس ایثار و فداکاری گشود تا راه آسمان را دریابد. او عشق را یافته بود و برای رسیدن به معشوق ابدی خود بال و پر می‌زد. شیرمردی که تمام هم و غمش نجات مردم سرزمینش از چنگال نانجیب دشمن بود و در این راه از هیچ تلاشی فروگزار نمی‌کرد.

او نزدیک به سه ماه به عنوان پاسدار وظیفه گردان امام حسین(علیه السلام) در لشکر مهندسی رزمی 42 قدر کرد و در چهارم تیرماه سال 1367 در تک دشمن به شلمچه به شهادت رسید. پیکر مطهر ایشان نیز هنوز در جمع گمنامان این مرز و بوم قرار دارد.