از رادمردان پاک‌بازی بود که زندگی را در راه حضرت دوست به ثمر رساند و عاشقانه با رزم و جهاد خود، نام و یادش را جاودانه کرد و مایه‌ی شرف خانواده و روستای فیض‌آباد شد. روز دوازدهمین روز از فروردین‌ماه ۱۳۲۷ بود که در روستای فیض‌آباد از توابع شهرستان آشتیان طفلی پای بر این کره خاکی نهاد که نام شریفش را ترابعلی نهادند. چه اسم با مسمایی که انصافاً خاک پای وجود مقدس علی بن ابی‌طالب(علیهما السلام) گشت و خود را فدای دین نمود. کودکی را با حال و هوای روستا در کمال سادگی و صفا و صمیمیت سپری کرد و تحصیلات خود را تا پایان مقطع ابتدایی به پایان برد. سپس جهت انتقال به تهران مهاجرت کرد و به شغل فلزکاری (کابینت سازی) مشغول شد و بدین طریق خدمات خود را به جامعه ارائه می‌کرد. سپس ازدواج نمود تا دین خود را به کمال برساند. ثمره‌ی این ازدواج ولادت سه دختر شایسته از کنیزان زهرا(علیها السلام) است. با پدید آمدن حال و هوای انقلاب او نیز با کمال جدیت در تمام صحنه‌های انقلاب شرکت می‌کرد و بعد از پیروزی انقلاب با شروع جنگ، چندین بار به جبهه رفت تا سرانجام در عملیات والفجر 4 در منطقه‌ی عملیاتی پنجوین عراق به فیض عظمای شهادت نائل آمد و روحش به ملکوت اعلی عروج کرد و جسم پاکش را در قطعه ۲۸ بهشت‌زهرا به خاک سپردند