شهید جعفرعلی ملکی متولد بیستم آذرماه سال 1339 در خرقان ساوه بود. مادر جعفر او را عزیز می‌دانست و به کمک پدر تمام تلاش خود را برای پرورش عزیزدردانه‌شان به کار بستند. او در خانواده‌ای مذهبی و ساده زندگی خود را شروع کرد. برای یادگیری سواد خواندن و نوشتن راهی مدرسه شد. پس از این که دوره ابتدایی و راهنمایی را پشت سر گذاشت مدتی با کار در زمین‌های کشاورزی به کمک پدر پرداخت.

با پشتکار و علاقه فراوان وارد آموزشگاه درجه‌داری ارتش و بعد از طی کردن دوره آموزشی به عنوان عضو رسمی وارد نیروی زمینی ارتش شد. با آغاز جنگ تحمیلی با درجه گروهبان دوم با یگان‌های اعزامی لشکر 92 زرهی اهواز به مناطق جنگی راه پیدا کرد و در روزهای شروع جنگ پس از رزمی بی‌امان با دشمن بعثی در خوزستان به اسارت دشمن درآمد. پس از چندین سال اسارت به بیماری سرطان معده مبتلا شد و به دلیل نبود امکانات درمان، روز به روز این بیماری در بدن او پیشرفت کرد.

بیماری و شکنجه‌های فراوان روز به روز بر او اثر کرد تا اینکه سرانجام پس از شش سال اسارت و سختی در آبان ماه 1365 در غربت و اسارت عزیزدردانه خانواده؛ بی‌کس و تنها در میان اخم‌های نگهبان سلول با لبخندی آسمانی در اسارت مزدوران بعثی عراق به لقاءالله پیوست. پیکر رنجور و نحیف جعفر بی‌هیچ تشییع‌کننده‌ای توسط سربازان بعثی در خاک سرد موصل در مجاورت شکنجه خانه اسرا به خاک سپرده شد و حسرت نگاهی دوباره تا ابد در چشمان مادرش باقی ماند.