بیست بهار سبز از عمر شریفش در این دنیای فانی گذشت اما خود را به افلاکیان رساند و گوهری ارزنده گشت که در قیمتش جواهریان عالم مبهوتند. ششم خردادماه سال ۱۳۴۶ بود که روستای فیضآباد از توابع شهرستان آشتیان به قدوم مبارکش مزین گشت. کودکی را همچون رؤیاهای شیرین کودکانه پشت سر گذاشت. با شور و صفای کودکانه به مدرسه رفت و تا پایان دوره ابتدایی از وجود معلمین دلسوز بهرهها جست. سپس برای اینکه باری از دوش پدر برداشته باشد، در امر کشاورزی و دامداری به کمک او شتافت. چند سال از عمر شریفش بدین منوال گذشت. ناگفته نماند که او از نوجوانی بسیار متدین بود و در مجالس و محافل مذهبی و دینی مجدانه شرکت میکرد. همچنین همواره از خلق و خوی شایسته در برخورد با دیگران برخوردار بود.
وقتی خدمت مقدس سربازی او فرا رسید، به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مراجعه کرد و پس از دیدن آموزشهای لازم به عنوان پاسدار وظیفه گردان حضرت رسول(q) از سپاه سردشت عازم جبهههای نبرد حق علیه باطل گشت و سرانجام در عملیات کربلای ۱۰ در منطقه عملیاتی سردشت روح بلندش عروج نمودند به وصل حضرت دوست نائل آمد. پیکر مطهر شهید که در منطقه عملیاتی مفقود شده بود در بهمنماه سال 1367 تفحص و در زادگاهش به خاک سپرده شد.