شهید سیدحسین حسینی در اولین روز از نوروز سال 1344 در روستای ستق از توابع شهرستان ساوه و در خانواده‌ای مذهبی و روستایی که اهل دل و با صفا بودند و یکرنگی و صمیمیت اهالی روستا را داشتند، دیده به جهان هستی گشود. روستا زاده‌ای بود که از همان دوران کودکی نشان داده بود که اهل تلاش و کار و زحمت است و از هیچ‌گونه کاری ابایی ندارد و مردانه آن را انجام می‌دهد. سیدحسین دوران کودکی را در کنار پدر و مادری مهربان و دلسوز و فداکار سپری کرد. تحصیلاتش را در روستا آغاز کرد و توانست تا دوره‌ی ابتدایی را به پایان برساند.

مهربان بود و کاری؛ از هر نظر پسر خوب و آرامی‌ بود. حتی یک نفر هم در روستا نبود که با او برخورد بدی داشته باشد. مهربانی کردن را از پدر و مادرش یاد گرفت و این آداب و معاشرت را که با اخلاق حسنه‌ای که نشات گرفته از اسلام و مسلمانی‌اش بود، پیوند زد و با مردم پیرامونش برخورد می‌کرد.

هنگامی‌ که جنگ تحمیلی در جریان بود برای حضور در جبهه راهی بهتر از بسیج پیدا نکرد، به بسیج ساوه رفت و نام‌نویسی کرد و بعد ازدیدن آموزش‌های 45 روزه‌ی نظامی‌ به سپاه رفت تا با پوشیدن لباس خاکی بسیج مردانگی و رشادت‌هایش را به رخ دشمن بعثی بکشاند. حدود چهار ماه در جبهه بود و سرانجام در یازدهم خرداد ماه سال 1362 به عنوان بسیجی جندالله سپاه بانه هنگام درگیری با گروهک‌های ضد انقلاب بر اثر اصابت تیر مستقیم به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.