جوانمرد دلاور ایرانزمین، مردی از خطه گل و گلاب که عطر دلانگیز و روحنواز شهادتش در مشام نسل خود و نسلهای آینده پیچید و او را تا ابد در یادها و خاطرهها زنده کرد و عشق را به نمایش گذاشت. او یکی از دلاورمردانی بود که به جهان ثابت کردند ایرانیان زیر بار هیچ ظلم و ستمی زندگی نخواهند کرد و تا پای جان از جان و مال و ناموس ایرانیان دفاع خواهند کرد.
شهید محمدرضا قاسمی قالهری در دهمین روز از مردادماه سال 1346 در تابستانی زیبا و همزمان با رویش میوههای نوبرانه بر شاخههای درختان در روستای زیبای قالهر متولد شد. جوانمردی که فرزند خانوادهای مهربان و ساده و صمیمی بود و در کانون پر مهر خانواده محبت و مهربانی و کمک به همنوعان را آموخت.
در سن هفتسالگی وارد دبستان شد و دوران ابتدایی را با موفقیت سپری کرد و سپس تا سال سوم راهنمایی درس خواند اما پس از آن ادامه تحصیل نداد. محمدرضا احکام دین مبین اسلام را از کودکی فرا گرفت چرا که مادر و پدر زمزمههای مهربانی را در گوشش نجوا میکردند و او را با محبت اهلبیت(علیهم السلام) اسلام آشنا میکردند. پس خوب فهمیده بود که در چه راهی قدم بردارد تا رضای خداوند در آن باشد و کدام راه را برود تا به سعادت و خوشبختی برسد. او عشق را آموخته بود و برای رسیدن به معشوق ابدی آماده شده بود.
در زمان جنگ تحمیلی به عنوان سرباز وظیفه برای خدمت مقدس سربازی فرا خوانده شده و بیش از یک سال به عنوان پاسدار وظیفه گردان فتح از لشکر مهندسی رزمی 42 قدر سپاه در جبهههای نبرد کوشید تا سرانجام در سیام دیماه سال 1365 در عملیات کربلای 5 در منطقه شلمچه با اصابت ترکش در بمباران هوایی به درجه رفیع شهادت نائل آمد و روحش آسمانی شد. پیکر مطهر شهید پس از تشییع در زادگاهش به خاک سپرده شد.