شهید اکبر نوده فراهانی در هجدهم مهرماه سال 1315 در روستای تاج‌آباد از توابع شهرستان آشتیان و در خانواده‌ای روستایی که صفا و صمیمیت و یکرنگی سرلوحه زندگی‌شان بود، دیده به جهان هستی گشود. اکبر دوران کودکی‌اش را در کنار پدر و مادر سپری کرد و در همان سال‌ها طریقه نماز خواندن را آموخت. ارادتش به اهل‌بیت(علیهم السلام) و واقعه کربلا و امام حسین(علیه السلام) از زمانی آغاز شد که مادرش داستان‌های کربلا و اهل‌بیت(علیهم السلام) را برایش بازگو می‌کرد. محرم‌ها سیاه می‌پوشید و همراه پدرش به دسته‌های عزاداری می‌رفت و سینه‌زنی و زنجیرزنی می‌کرد و سعی داشت تا ارادتش را به ایشان ابراز کند. تحصیلاتی نداشت. در آن زمان از مدرسه و معلم خبری نبود، مگر در شهرستان‌ها و او به آن دسترسی نداشت؛ ولی معرفت و درک درست، نیازی به درس ندارد و فقط دلی عاشق می‌خواهد و ضمیری روشن که او هر دو را داشت. دوران کودکی و نوجوانی‌اش در کنار پدر کشاورزی می‌کرد؛ ولی در دوران جوانی‌اش در مهاجرت به تهران به کسب و کار مشغول شد. با مردم ارتباط خوبی برقرار کرده بود. همه دوستش داشتند و او نیز از اعتماد مردم سوء استفاده نمی‌کرد و سعی داشت تا زندگی‌اش را بر پایه حلال بسازد. جنگ که آغاز شد، در پایگاه بسیج موسی بن جعفر(علیهما السلام) ثبت‌نام کرد و از این طریق پنج بار به جبهه اعزام شد. بسیجی لشکر 27 محمد رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) سرانجام در دوازدهم آبان ماه سال 1362 در عملیات والفجر 4 بر اثر اصابت تیر به قلب پاکش در ارتفاعات کانی مانگا به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در بهشت‌زهرای تهران به خاک سپردند.