از خاندان سیادت و ارادت به اهل بیت(علیهم السلام) بود و به سیّد بودن خویش افتخار می‏کرد. مورد ارادت و علاقه مردم هم بود. نامش را هم سیدسیف‌الله گذاشتند. در کانون خانواده با اهل بیت(علیهم السلام) و تعالیم اسلامی ‌آشنا شد و با  حضور در مساجد و گوش سپردن به سخنرانی روحانی مسجد، ایمان و معنویت خود را تقویت نمود. در عزاداری اهل بیت(علیهم السلام) مخصوصاً امام حسین(علیه السلام) و شهدای کربلا از خادمان هیئت بود و با شور و علاقه خدمت می‌کرد. برایش فرق نمی‌کرد که با چه لباس و چه مقام و چه جایگاهی آمده است. در هر صورتی خود را خادم و نوکر عزاداران امام حسین(علیه السلام) می‌دانست. در نهمین روز از آذر ماه سال 1330 در شهرستان آبادان و در دل خانواده‌ای با دیانت و اهل دل متولد شد.

با جدیت و تلاش درس خواند و توانست مدرک سیکلش را بگیرد و ترک تحصیل کند. درسش را که تمام کرد به استخدام ارتش در آمد. در سال 1353 ازدواج کرد و در هنگام شهادت دو دختر داشت. او به عنوان استوار دوم ارتش فعالیت می‌کرد تا زمزمه‌های جنگ تحمیلی به گوش رسید. او آن زمان با خانواده در شهر اراک ساکن شده بودند. سریع خودش را به عنوان یک نظامی ‌به زادگاهش که امروز درگیر جنگ شده بود، رساند تا از مردم بی‌دفاع این خطه دفاع کند. سرانجام در همان اوایل جنگ در بیست و چهارمین روز از مهر ماه سال 1359 در سوسنگرد بر اثر اصابت تیر به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در گلزار شهدای اهواز به خاک سپردند.