شهید عبدالله قائمی زاده در سال 1342 در اراک به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی را در دبستان راه‌آهن و دوره متوسطه را در هنرستان شروع نمودند و در طی اینکه هنرستان را می‌خواندند، در انجمن اسلامی هنرستان نیز فعالیت چشمگیری داشت. در اوج انقلاب شکوهمند اسلامی در پخش نشریه‌های رهبر سعی فراوان داشت. عبدالله علاوه بر این که درسش را می‌خواند و در انجمن اسلامی هنرستان فعالیت داشت، تابستان‌ها به کشاورزی می‌پرداخت و بیشتر اوقات دست‌های پینه‌بسته‌اش ناشی از کار کشاورزی بود و اغلب می‌گفت: خدا کسی را که کار نکند، دوست نمی‌دارد.

 وی پس از پیروزی انقلاب بلافاصله داوطلب عضویت در بسیج شد و به خدمت خود ادامه داد. از خصوصیات اخلاقی وی می‌توان به احسان و لطف به دیگران، ارشاد و راهنمایی، پذیرا بودن انتقاد از جانب برادران و خدابینی اشاره کرد. در مقابل پدر و مادر خود بسیار فروتن بود و رفتارش از کودکی خبر از آینده‌ای درخشان می‌داد. تربیت خانوادگی او بر علو همت اخلاص و ایمان و فداکاری استوار بود و در حقیقت اولین معلم او که در ساختن شخصیت روحی و اخلاقی او مؤثر بود، تربیت مادر و پدرش بود.

شهید قائمی زاده پس از تلاش‌های بسیار موفق شد از طریق بسیج به جبهه اعزام شود و هنگامی که تحت فرماندهی شهید سیاوش امیری به عنوان بسیجی گردان امام حسن(علیه السلام) از سپاه گیلانغرب در عملیات مطلع‌الفجر شرکت کرده بود، در دوازدهم دی‌ماه سال 1360 در ارتفاعات شیاکوه همراه با تنی چند از هم‌رزمانش شربت شهادت نوشید و به معبود خود رسید. پیکر مطهر شهید پس از تشییع بر دستان مردم خداجوی شهر اراک در گلزار شهدا به خاک سپرده شد. مادرش صاحب سلطان گرگین، نیز در بمباران هوایی شهر اراک به شهادت رسید.