شهدا رنگ و بوی خدایی داشتند، دلشان بریده از دنیا بود و هدفی عظیم‌تر از وسعت‌ دید ما داشتند، شهدا می‌دانستند که دنیا میدان آزمایش است و آن روز جبهه بود و خاک‌ریز و توپ و مسلسل و تانک و ... اما دشمن همیشه آشکار نیست، رودررو هم نمی‌جنگد، قابل‌شناسایی عادی هم نیست، صدای گوش‌خراشش همیشه به گوش نمی‌رسد. شهدا گوش دلشان شنواتر از گوش سرشان بود و برای همین بود که شیطان قدرت نفوذ در آن‌ها را نداشت. شهید حمیدرضا نوروزی در یکم مردادماه سال 1346 در روستای یوجان از توابع شهرستان خمین و در خانواده‌ای مؤمن و انقلابی، دیده به جهان گشود و تا کلاس پنجم ابتدایی به تحصیل پرداخت. سپس به علت مشکل اقتصادی خانواده تحصیل را رها و به تهران رفت و مشغول به کار شد. او در فصل کارهای کشاورزی برای کمک به پدرش به زادگاهش می‌آمد و تا اعزام به خدمت مقدس سربازی مشغول به کار بود. هنگامی که موعد خدمت سربازی‌اش فرا رسید از سوی سپاه و به عنوان پاسدار وظیفه به پادگان آموزشی اعزام و پس از پایان دوره آموزشی برای ادامه خدمت به منطقه جنگی غرب کشور شد. او در گردان روح‌الله(قدس سره) از لشکر 71 روح‌الله(قدس سره) خدمت می‌کرد که پس از ماه‌ها مجاهدت سرانجام در پنجم مردادماه سال 1367 در عملیات مرصاد هنگام مقابله با منافقین در سه‌راه حسن‌آباد - اسلام‌آباد غرب - بر اثر اصابت گلوله به سینه‌اش به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.