بسم الله الرحمن الرحیم
) الذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللهِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ ).[1] كسانى كه ايمان آورده و هجرت كرده و در راه خدا با مال و جانشان به جهاد پرداختهاند نزد خدا مقامى هر چه والاتر دارند و اينان همان رستگارانند.
با سلام و درود به خداوند متعال و یکایک پیامبران و بر حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) و نایب بر حقش امام خمینی(قدس سره) بنیانگذار جمهوری اسلامی، امید مستضعفان جهان و کوبنده ستمگران و با سلام و درود بر تمامی رزمندگان و شهدای عزیز اسلام بالأخص سرور شهیدان حسین بن علی(علیهماالسلام) و شهدای عملیات خیبر. با سلام و درود به تمامی دوستان خالص خداوند و شما خانوادههای شهدا و امت شهید پرور. هرگاه پیکر همسنگری را تشییع میکنند، آتش شوق در جانم زبانه میکشد و مرا به سر منزل مقصود فرا میخواند. همچون سردار شهیدان حسین بن علی(علیهماالسلام) گفت: من مرگ با عزت را بهتر میدانم تا آن که در زیر بار ذلت بمانیم. اگر من لیاقت شهادت داشتم، شما پدران و مادران خیال نکنید فرزندی از دست دادهاید و مصیبتی بر شما وارد شده است. خیر، اصلا ً هیچ وقت از این فکرها نکنید که این مصیبت نیست بلکه کمال افتخار است. شماها باید شکر خدا را بجا آورید که فرزندی داشتهاید که در راه خدا هدیه کردهاید. مواظب باشید که با نارحتی کردن، باعث نارضایتی خداوند نشوید. مادری است که چهار فرزندش را در راه اسلام هدیه کرده و باز هم شکر خدا را بجا میآورد و میگوید: خدایا من در مقابل تو هیچ فرزندی ندارم و مادران و پدران صبر و استقامت شماها در این راه اجری عظیم در پیشگاه پروردگار دارد. بدان خدایی که بخشنده است، گیرنده جان است و آن که آفریده است، میمیراند و آن که مبتلا کننده است، شفا دهنده است. خدا زمام کلیه امور آفرینش از دو در مرگ و حیات، قدرت اوست و خداوند پیدایش را آفریده است و هر لحظهای و در هر مکانی که مصلحتی بداند، لطفش را شامل حال پیدایش میگرداند. از شما خانواده و فامیلان پدر و مادرم میخواهم گریه برای من نکنید. گریه برای حسین بن علی(علیهماالسلام) کنید. همچون زینب(B) باشید، چرا که شهادت یک نوع سعادت است. کسی که سعادت و رحمت خداوند نصیبش شده است، برای او گریه کردن ندارد. لذا در این راه صبر و استقامت شما کوبنده منافقین و دشمنان اسلام میباشد. چنان که اگر شما عزیزان نتوانید نبودن مرا در میان خودتان تحمل کنید، برای من گریه نکنید. برای اولین پیشوای شیعیان جهان گریه کنید. علی(علیه السلام) مرگ را دوست میداشت و عاشق شهادت بود و همانا ای پدران و مادران عزیز! اگر فرزندان شما در راه اسلام میخواهند قدم بردارند، از آنها جلوگیری نکنید که در آخرت باید جوابگوی علی(علیه السلام)، فاطمه زهرا(B) باشد. آنها را در این راه آزاد بگذارید که هیچ، بلکه تشویقشان بکنید تا بتوانند به خوبی در راه اسلام خدمت کنند. ای عزیزان در جبهه جنگ احتیاج به جوانهای شما دارد. مبادا مانع رفتن آنها به جبهه بشوید. جنگ ما، جنگ صدام و کفر است. همانا شما اگر ایمان به اسلام دارید و شیعه هستید، جوانهای خودتان را برای هدایت خود و هدایت وطن و اسلام وادار کنید. برادران عزیز سعی کنید که شما قبل از این که مرگ به سراغ شما بیاید، شماها به استقبال مرگ بروید. ای عزیزان دل به این دنیا مبندید که این دنیا محل امتحان بشر است و همچنین شما ملت شهید پرور دست از کمکهای مالی و جانی بر ندارید. دست دعا به امام(قدس سره) و رزمندگان بردارید. من عاجزانه از شما عزیزان میخواهم که امام(قدس سره) را تنها نگذارید. کاری نکنید که باعث ناراحتی قلب امام(قدس سره) بشود. پدرم و مادر عزیزم و برادر و خواهر عزیزم، مرا ببخشید اگر این فرزند حقیر، شما را اذیت کرده است. اگر قلب شما را ناراحت کردم، شماها به بزرگی خودتان و به خوبی محبتهای خودتان مرا عفو کنید. فامیلان عزیزم اگر به شما توهینی یا بیمعرفتی کردهام، مرا به بزرگی و محبتهای خودتان عفو کنید. بدان خدایی که بخشنده حیات است، گیرنده جان است و آن که آفریننده است، میراننده است و آن که مبتلا کننده است، شفا دهنده است. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
1. سوره توبه، 20.
سیدمحمدعلی در بیست و پنجم فروردین ماه سال 1347 در خانوادهای متدین در روستای سارجلو از توابع شهرستان هندودر متولد شد. او فرزند خانوادهای بود که جز به صداقت و راستی نمیاندیشیدند و او را با اخلاق اسلامی پرورش دادند. دوران کودکی را به تحصیل گذراند و پس از دوره راهنمایی جذب بازار کار شد و تا زمان اعزام به خدمت سربازی کارگری میکرد.
اوایل تابستان 1365 بصورت داوطلبانه به خدمت مقدس سربازی اعزام شد و به عنوان پاسدار وظیفه شروع به خدمت در لشکر 17 علی بن ابی طالب(علیهماالسلام) نمود. نزدیک به یک سال در مناطق جنگی حضور داشت تا سرانجام در دوازدهم شهریور 1366 در جبهه سردشت بر اثر اصابت ترکش توپخانه دشمن به کمر و پایش به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در گلزار شهدای شهر اراک آرمیده است.