بسم الله الرحمن الرحیم
( وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ).[1]
با درود و سلام بر رهبر کبیر انقلاب اسلامی و شهدا و همه رزمندگان اسلام.
ای مردم مسلمان ایران به جبههها هجوم آورید. یا شهادت نصیب ما میشود و یا پیروزی را در آغوش میکشیم و به قول دوستم شهید سعید احمدی این انقلاب بود که ما را از لجنزار طاغوت بیرون کشید. شما ای پدر عزیزم از شما میخواهم که برادرانم اسماعیل و روح الله را طوری تربیت نمایید که جانشین من در سنگر باشند و تو ای مادر عزیزم از شما خواهش میکنم اگر ناراحتی از من به شما رسیده، مرا حلال نمایید و اگر شهید شدم برای من گریه نکنید بلکه برای امام حسین(علیه السلام) گریه کنید و تو ای خواهرم! حجابت را حفظ کن تا خون شهدای اسلام پایمال نگردد و از شما میخواهم که در کلاسهای قرآن و احکام اسلامی شرکت نمایید. ای خویشان و بستگان من! هر کدام از شما از من ناراحتی و خطایی دیدهاید، مرا حلال نمایید و شما ای پدر عزیزم که خیلی برایم زحمتکشیدهای و مرا به این سن رساندهای، من شما را بسیار عذاب دادهام مرا ببخشید و مادرم شما که شب و روز بیخوابی کشیدهاید و مرا بزرگ کردهاید، خیلی باعث ناراحتی شما شدهام، مرا حلال نمایید و شما دوستان من اگر از من خطایی سر زده و باعث ناراحتی شما شده است، مرا ببخشید و حلال نمایید و سنگر مرا خالی نگذارید تا این رژیم جنایتکار بعثی بار دیگر جنایتی دیگر مرتکب شود. با حضور در جبههها نفسهای آخر او را بگیرید. اگر من شهید شدم حتماً مرا در سینقان در جوار شهید سعید احمدی که یکی از دوستانم بود، به خاک بسپارید و در پایان از کلیه هموطنان عزیز تقاضا دارم پیام امام(قدس سره) را لبیک گفته و با حضور در جبهه و حضور در صحنه از این انقلاب و خون شهدای این انقلاب پاسداری کنند و همیشه امام(قدس سره) را دعا کنید.
خدایا خدای تا انقلاب مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) خمینی(قدس سره) را نگهدار.
ابراهیم علیخانی.
19/12/1366.
1. سوره آل عمران، 169.
همه دوستداران ایرانزمین، آنها که برای برپایی دین خدا در کشور کوشیده بودند و انقلاب کرده بودند، حالا بار دیگر باید لباس رزم بر تن میکردند تا با نیرویی به نام توکل و ایمان در مقابل دشمن بایستند. آنها اگر همه با هم کشته میشدند باز هم اجازه نمیدادند خاک میهن به یغما برود.
و این بار در صف عشق و رادمردی، سربازی به شهادت میرسد که الگوی اخلاق حسنه بود.
شهید ابراهیم علیخانی، در سیزدهم دیماه 1349 در شهر ری متولد شد. خانوادهاش اصالتاً محلاتی بودند و از اهالی روستای سینقان در استان مرکزی و ابراهیم فرزند خانوادهای دیندار و مؤمن که در عین سادگی و صمیمیت اخلاق اسلامی و تدین از ویژگیهای بارزشان بود.
او روزهای کودکی را پشت سر گذاشت و زمان رفتن به مدرسه فرا رسید. با اینکه به درس خواندن علاقه داشت اما فقط دوران ابتدایی را طی کرد و تا پنجم دبستان درس خواند، پس از آن به دلیل مساعد نبودن شرایط برای درس خواندن، ترک تحصیل کرد و به پدرش در فروشگاه لوازم الکتریکی در کسب درآمد کمک میکرد. او جوانی بسیار متواضع و فروتن شده بود و با اخلاق خوبی که داشت، جایگاه ویژهای در دل همه پیدا کرده بود.
هنگامی که موعد سربازیاش فرا رسید به عنوان پاسدار وظیفه گردان امام حسین(علیه السلام) در لشکر 42 قدر مشغول به خدمت شد. به مدت 6 ماه در جبهه فعالیت کرد تا اینکه در سی و یکم تیرماه 1367 در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به بدنش، به درجه رفیع شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در روستای سینقان به خاک سپرده شد.