برادر شهید منصور نوروزی، یکی از شایستگانی که در راه خدا و وطن قرار گرفت و برای رسیدن به لقاءالله قدم برداشت. او زندگی را برگزیده بود اما زندگی را در سایه عزت و افتخار و سربلندی و نه به گونه‌ای که زیر بار ظلم و ستم دشمنان سر خم کرده باشد. او بسیجی بود و دلاورانه برای وطن کوشید. دلش از آرزوهای رنگارنگ پر بود و برای رسیدن به آن‌ها گام بر می‌داشت. او عاشق زندگی بود اما تمام آرزوهایش را در سینه دفن کرد و به شوق آزادی و آبادی وطن رهسپار سعادت شد. او لایق و شایسته شده بود و به بالاترین درجه سعادت آدمی دست یافت. شهید منصور نوروزی در سال ۱۳۴۸ در خانواده‌ای مذهبی در نورآباد از توابع شهرستان شازند چشم به جهان گشود. دوران کودکی و ابتدایی را در این روستا گذراند و سپس برای ادامه تحصیل به اراک رفت. پدرش با همه سختی‌ها هزینه تحصیل و مسکن او را مهیا می‌کرد. ایشان با تمام سختی پس از طی دوران راهنمایی جهت ادامه تحصیل در دبیرستان امام باقر(علیه السلام) ثبت‌نام نمود. او همیشه چهره‌ای خندان و با نشاط داشت و به سختی کسی می‌توانست او را ناراحت کند، در صحبت‌ها و شوخی‌هایش همیشه اعتدال را رعایت می‌کرد و هیچ موقع دوستان خود را ناراحت نمی‌کرد و پدر و مادر خود را بسیار اکرام می‌کرد. سال دوم دبیرستان بود که به ندای امام خمینی(قدس سره) رهبر کبیر انقلاب لبیک گفت، مدرسه را رها کرده و به جبهه شتافت. عطش شهادت در ایشان نمایان بود. او پس از ماه‌ها مبارزه با دشمن بعثی هنگامی که به عنوان بسیجی در گردان ولی‌عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) از لشکر 17 علی بن ابی‌طالب(علیهما السلام) خدمت می‌کرد در سی و یکم تیرماه سال 1366 در منطقه شلمچه در اثر اصابت ترکش به ناحیه سرش به فیض عظمای شهادت نائل آمد. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.