به نام خدا

سلام و درود فراوان بر رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران امام خمینی(قدس سره شریف) و سلام بر شهدای اسلام.

اکنون که حسین(علیهم السلام) زمان ندا می‌دهد هل من ناصر ینصرنی و پسر شما باز و آگاهانه می‌گوید مادر هرگاه خبر شهادت من را شنیدی، چون زینب(B) بلا کشیده، دست‌هایت را به سوی آسمان بلند کنی و می‌گویی خدایا شکر؛ خدایا این قربانی را از ما قبول کن و برای مرگ من گریه نکن بلکه برای غریبی حسین(علیهم السلام) و اسیری اهل بیت(علیهم السلام) او گریه بنما. در مراسم عزای من تکبیر بگویید شاید با هر تکبیر خدا ذره‌ای از بار گناهانم کم کند. خوشا به سعادت شما دیگر در روز محشر حضرت فاطمه(B) از شما گلایه ندارد که چرا حسین(علیهم السلام) مرا یاری نکردید. مادر؛ در کنار شهیدان مرا به خاک بسپارید و در روی سنگ قبرم بنویسید پسرم پیرو کسی بود که زره‌اش پشت نداشت و هیچ گاه پشت به دشمن نکرد. من می‌روم ولی شما راه مرا ادامه دهید و نگذارید منافقین انقلاب را از بین ببرند و مسئله جنگ را سست نگیرید که باعث پشیمانی است. باید به سرعت برای پیروزی ارتش اسلام بر کفر به پا خیزیم. خداوند کسی را که در راه او می‌جنگد و چون سدی پولادین ایستاده‌اند، را دوست می‌دارد. به تمام ملت بگویید که مبادا امام خمینی(قدس سره شریف) این ابر مرد تاریخ و مجاهد و فرزند فاطمه(B) این الگوی تمام عیار را تنها بگذارند چون اگر امام خمینی(قدس سره شریف) را تنها بگذارند مانند این است که حسین(علیهم السلام) را تنها گذاشتند. هم اکنون باید به ندای هل من ناصر ینصرنی که حسین(علیهم السلام) در صحنه خونین کربلا سر دادند سر تعظیم فرو آوریم و با تمام وجود خود را در اختیار قرآن گذاشت. مرا پهلوی دیگر شهدای اراک دفن کنید مقداری پول هم رفقا از من می‌خواهند ..... به رفقا بگویید راه من را ادامه دهند.

والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته.

تاریخ 9/4/1362 برادر کوچک شما قربانعلی حقوردی.