بسم الله الرحمن الرحیم

) وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ).[1]

هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شده‌اند مرده مپندار بلكه زنده‏‌اند كه نزد پروردگارشان روزى داده مى‌‏شوند.

خالقی که حی قیوم است و جود لایزالش سایه گستر بر تمامی ‌اهل عالم که اسوه‌ای از سلاله رسولان را برگزید تا کاروان در ظلمت فرو رفته و این کشتی طوفان زده را به ساحل نجات رهنمود سازد.

خدایا تو گفتی وقتی بمیری مرا خواهی دید، ‌ای کاش هر لحظه جان می‌دادم و به دیدارت نائل می‌گشتم. در آغاز سخن از شما امت شهیدپرور می‌خواهم که ادامه دهنده راه شهیدان باشید ... از همه ما محصلان و معلمان می‌خواهم که ادامه دهنده راه شهیدان باشند.

از شما خانواده عزیز تقاضا دارم که اگر جنازه نداشتم، بردبار و صبور باشید چون خیلی از شهدا هستند که جنازه ندارند و اگر هم داشتم در پیش قبر آقا دفنم کنید. مامان از تو می‌خواهم که مرا حلال کنی و خوشحال باشی که پسرت در راه خدا شهید شده است از شما برادران عزیز می‌خواهم که مرا ببخشید.

از خواهران عزیزم می‌خواهم که ادامه‌دهنده راه شهیدان باشند و به فرزندانشان اخلاق نیکو بیاموزند. می‌خواهم مرا حلال کنید شاید در انجام وظایف برادری کوتاهی کرده باشم از دوستان و آشنایان می‌خواهم که مرا حلال کنند الان که وصیت‌نامه می‌نویسم بعد از ظهر روز پنجشنبه 18|2|1365 است و از خدا می‌خواهم که این شب‌ها را شب‌های آخر من قرار دهد تا آن جا که می‌دانم قرضی ندارم و به اقوام و دوستان بگویید که کارهای‌شان را به خاطر من عقب نیندازند چون باعث عذاب من است و به رضا جان بگویید که صبر داشته باشد چون او مهمترین دوست من است که هر لحظه دوست داشتم به او بگویم داداش. و این دو بیت را برای سخنان آخرم می‌نویسم امیدوارم که به آن عمل کنید.

امروز به راه شهدا باید رفت                                        با بیرق خون به نینوا باید رفت

راه همگی ز کربلا تا قدس است                                 با رهبری روح خدا باید رفت

 والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.

1. سوره آل عمران، 169.