سرهنگ شهید نظامعلی ملکی، در هفتم فروردین‌ماه سال 1330 در روستای هفته از توابع شهرستان اراک و در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود. در دامان پدر و مادری متقی پرورش یافت و دوره تحصیل ابتدایی و متوسطه را در شهر اراک پشت سر گذاشت. در هنگام تحصیل جهت کمک به خانواده دست‌فروشی می‌کرد تا کمک‌حال پدر باشد.

پس از پایان دوره متوسطه، در دانشگاه افسری نیروی هوایی پذیرفته شد. به دلیل پرورش در خانواده‌ای مذهبی علی‌رغم حضور در دانشکده افسری در زمان طاغوت از حضور در مراسمات منتصب به حکومت وقت خودداری می‌کرد و با مظاهر علنی فساد در حد توان مخالفت می‌کرد. در سال 1357 ازدواج کرد و در زمان شهادت سه فرزند داشت که آخرین فرزندش هنگام شهادت پدر ده روزه بود.

 آن شهید در تمام دوران انقلاب همراه با دوستانش حضوری فعال داشت و مردم را به مبارزه علیه ستم‌شاهی دعوت می‌کردند. نظامعلی فرماندهی پدافند هوایی پایگاه شهید نوژه همدان را عهده‌دار بود. در این پست فرماندهی تا می‌توانست نسبت به زیردستان و به ‌ویژه سربازان با عطوفت و مهربانی برخورد می‌کرد و چنانچه سربازی بیمار می‌شد و یا دچار گرفتاری بود به او مساعدت می‌کرد تا مشکلاتش بر طرف شود. او در حمله هواپیماهای متجاوز بعثی به پایگاه سوباشی (نوژه) در تابستان سال 1367 در شرایطی که شجاعانه از حریم هوایی و موقعیت پایگاه در زیر بمباران شدید دفاع می‌کرد، شهد شهادت را نوشید. پیکر مطهر شهید در گلزار شهدای شهر اراک به خاک سپرده شد.

خاطره:

آدمی منطقی و راست‌گو بود و راضی نبود که کسی از دست او ناراحت نشود، اخلاقی در سطح عالی داشت و در مقابل اشتباهات دیگران در جمع جبهه نمی‌گرفت و خانواده را بسیار دوست داشت.

اهل دستگیری بی‌بضاعتان بود و به افراد دیگر سفارش می‌کرد. هیئت روز عاشورا را به روستای هفته می‌رفتیم و او با شور و شوق فراوان در عزاداری سیدالشهدا (علیه السلام) شرکت می‌کرد.

به نقل از دوستان و اهالی روستای هفته حتی یک‌بار آن زنده‌یاد را با لباس نظامی مشاهده نکرده بودند و تا زمان شهادت نمی‌دانستند درجه آن شهید سرهنگی است و مسئولیت پدافند هوایی پایگاه مهم نوژه را عهده‌دار بوده و این مشخصه‌ها نشان از تواضع و متانت کم‌نظیر شهید ملکی داشت.