شهید علیرضا ملکیان در سوم دی‌ماه سال 1346 در روستای بازنه از توابع شهرستان شازند به دنیا آمد. او در زمانی که چشم به جهان گشود که رابطه مردم و حکومت و چگونگی رفتارشان با همدیگر مانند زمستان سرد بود. در سن هفت‌سالگی به مدرسه پا نهاد و تا سال دوم راهنمایی درس را ادامه داد. در سن 16 سالگی ترک تحصیل کرد و جهت کار به تهران عزیمت نمود. مدتی به عنوان شاگرد بنای سنگ‌کار مشغول به کار بود و پس از آن به استادی چیره‌دست بدل شد.

در اردیبهشت‌ماه سال 1365 دفترچه آماده به خدمت گرفت و دوره آموزشی خود را در کرمان گذراند. دوره آموزشی‌اش علی‌رغم این که مصادف با ماه مبارک رمضان بود و بسیار سخت ولی او در آن موقعیت روزه‌های خود را نمی‌خورد و به عبادت و نماز و روزه اهمیت بسیار می‌داد. پس از پایان دوره آموزشی به عنوان سرباز لشکر 84 خرم‌آباد عازم منطقه ایلام شد. در اسفندماه 1365 در منطقه سومار زخمی شد و چشم چپش کمی آسیب دید و بعد از مدتی دوباره سلامتی کامل خود دست یافت و در اوایل تابستان به مرخصی آمد و بعد به مدت 90 روز به مرخصی نیامد که بنا به قول خودش 72 روز آن در منطقه جنگی بود و در مهرماه 1366 به مدت پانزده روز به مرخصی آمد که آخرین دیدارش را در طی عمرش با خانواده کرد. در همان موقع همسرش را عقد کرد ولی پس از چند روز مجدداً عازم جبهه شد. او سرانجام در هفدهمین روز از آبان ماه سال 1366 در منطقه‌ی میمک به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در گلزار شهدای روستای بازنه به خاک سپردند.