ابراهیم شده بود تا ابراهیم(علیه السلام) وار بت‌های درونش را بشکند و معبد دلش را جایگاه حضرت دوست سازد. او بت‌های دنیاپرستی، آمال و آرزوها و دنیاداری را شکست و برای رسیدن به وصال معشوق آسمانی پیش‌قدم راهی شد که رفتن در آن فقط شایسته مردان خدا بود و بس. او برای رفتن و رسیدن آماده شده بود. عزمش را جزم کرده بود و قدم‌های محکم و استوارش را بر می‌داشت تا به معشوق بی‌همتای خود برسد. او از زمین دل کنده بود و راه آسمان را پیش گرفته بود و با بال و پر ایمان و ایثار در آسمان عشق به پرواز درآمده بود. شهید والامقام ابراهیم ملیح شیرمردی دلاور که در راه میهن اسلامی از جان شیرین خود گذشت چرا که مرگ با عزت را برتر و بالاتر از زندگی با ذلت می‌دانست. او بال و پر سوزاند تا طواف عشق را به جا آورد. شهید ابراهیم ملیح در بیست و هشتمین روز از شهریورماه سال 1348 در شهرستان زیبای ساوه در خانواده‌ای مؤمن و انقلابی، دیده به جهان گشود. در دامن مادری مهربان و زیر سایه پدری غیور و زحمتکش رشد کرد و بر سفره‌ای ساده که به نان حلال مزین شده بود، استخوان ترکاند. در هفت سالگی وارد دبستان شد و تا سال سوم راهنمایی درس خواند اما پس از آن به خاطر مناسب نبودن شرایط نتوانست ادامه تحصیل دهد و پس از پایان دوره راهنمایی ترک تحصیل کرد. ابراهیم پس از فراغت از تحصیل در امور خانه یاری‌رسان اعضای خانواده شد و تلاش می‌کرد تا گوشه‌ای از بار زندگی را به دوش بکشد و این‌گونه اندکی از زحمات پدر و مادر را جبران کند. در زمان جنگ تحمیلی برای اعزام به خدمت مقدس سربازی فراخوانده شد و با تمام توانش برای رفتن در این راه مهم پیش‌قدم شد. او به مدت شش ماه به عنوان پاسدار وظیفه در گردان ادوات از لشکر 17 علی بن ابی‌طالب(علیهما السلام) در جبهه‌های نور علیه ظلمت مهمان کربلای ایران‌زمین بود و سرانجام در هفدهم دی‌ماه سال 1366 در منطقه شلمچه با اصابت ترکش به ناحیه سرو صورتش به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.