شهید ابراهیم منصوری در هشتم تیرماه سال 1343 در روستای حصار از توابع شهرستان شازند و در خانه‌ای روستایی که صفا و صمیمیت و یکرنگی اهالی روستا را به همراه داشت و در خانواده‌ای مذهبی و متدین و روستایی که اهل کار و تلاش و خدمت بودند، دیده به جهان هستی گشود. پدرش کشاورز بود و روزگارش را با کار کردن در زمین کشاورزی با دستان پینه‌بسته و صورتی آفتاب‌سوخته می‌گذراند تا لقمه نان حلال در بیاورد و بر سفره بگذارد.

دوران تحصیلات ابتدایی را در روستا گذراند و دوره راهنمایی تا کلاس اول ادامه داد و برای کمک به پدرش ترک تحصیل نمود و بعد از اتمام این دوره به کمک پدر برای گذراندن امور زندگی شتافت. از خصوصیات بارز اخلاقی ایشان ایمان فراوان و مهربانی زیادش بود که با این رفتار همه اطرافیان را شیفته خود می‌کرد. به نماز و برپایی جلسات قرآن در روستا بسیار اهمیت می‌داد. مهربان بود و احترام گذاشتن به دیگران را از خانواده آموخته بود و سعی داشت تا با مهربانی کردن با مردم ارتباط بگیرد.

در زمان آغاز جنگ تحمیلی، بسیار آرزوی رفتن به جبهه را داشت؛ اما به دلیل حضور برادر بزرگ‌تر در جبهه و تنها بودن خانواده نمی‌توانست در جنگ حضور داشته باشد؛ اما با برگشتن برادر، بلافاصله به عنوان سرباز تیپ 40 سراب به جبهه رفت و با علاقه زیاد به دفاع از مرز و بوم میهن اسلامی به یاری دیگر برادرانش شتافت. او پس از مجروحیت در منطقه عملیاتی میمک به اسارت نیروهای عراقی درآمد و پس از تحمل سختی جراحات و اسارت در بیست و یکم فروردین‌ماه سال 1367 توسط دشمن بعثی به آرزوی دیرینه خود یعنی شهادت در راه خالق بی‌همتا و دفاع از وطن رسید، و به شهدای مفقودالاثر پیوست و هنوز هم چشمانی منتظر آمدن پیکر مطهرش می‌باشند.