شهید غلامرضا منصوری در اول مردادماه سال 1345 در روستای طرخوران از توابع شهرستان تفرش دیده به جهان گشود. زمینه فکری‌اش در خانواده‌ای متدین و زحمت‌کش و مذهبی شکل گرفت. شرکت در نماز جماعت، نماز جمعه، حفظ نمودن آیات قرآن و کاشتن درخت و گل، علاقه‌های او را تشکیل می‌داد. غلامرضا دانش‌آموز سال دوم دبیرستان بود که عزم جبهه کرد او از ماه‌ها قبل به عضویت بسیج درآمده بود و بهترین راه را برای خدمت به دین و میهنش حضور در صف دلاوران بسیج می‌دانست.

جوانی محجوب، باوقار و دوست‌داشتنی بود و تبسمی که بر لب داشت، او را دوست‌داشتنی‌تر می‌کرد، خوی طلبگی در سر داشت و رفتار متین او این علاقه را نشان می‌داد. می‌گفت:

 باید از دستورات امام(قدس سره) پیروی کرد و پشتیبان انقلاب اسلامی بود. به همین خاطر هم بود که علی‌رغم جوانی سه بار به جبهه‌های جنگ تحمیلی اعزام شد. می‌گفت:

 باید آن‌قدر به جبهه بروم و از دشمنان بکشم تا یا پیروز شوم یا رخت زیبای شهادت را بر تن کنم. نه ماه به عنوان بسیجی گردان روح‌الله(قدس سره) از لشکر 17 علی بن ابی‌طالب(علیهما السلام) در جبهه‌های نبرد خدمت کرد تا در فتح مهران در ارتفاعات قلاویزان به آرزویش رسید و در هجدهم مردادماه سال 1362 در عملیات والفجر 3، شربت وصال حق را نوشید.

 تربت پاکش در امامزاده احمد(علیه السلام) شهرستان تفرش مشعل ره پویان طریق شهادت است.