شهید منصور موسایی، در سومین روز از مردادماه سال 1343 در روستای آشنا خور از توابع شهرستان خمین و در خانواده‌ای مذهبی و متدین و روستایی، دیده به جهان هستی گشود. نماز خواندن را از پدرش فرا گرفت و توانست راه به مسجد یابد و با اهالی مسجد رفت و آمد داشته باشد. مکبر شده بود و در حین نماز جماعت در مسجد تکبیر می‌گفت.

دوران ابتدایی‌اش را در روستای آشنا خور سپری کرد و سپس برای ادامه تحصیل به روستای دهنو رفت تا دوره‌ی راهنمایی‌اش را در این روستا سپری کند. سال اول و دوم راهنمایی را در روستای دهنو درس خواند و برای سال سوم به مدرسه هفت تیر روستای خودشان برگشت تا در آنجا ادامه تحصیل دهد. از آنجا که علاقه‌ی خاصی به کارهای فنی داشت تحصیل را رها کرده و راهی بازار کار شد. هجده سالش که تمام شد برای گذراندن دوره خدمت سربازی اعزام شد. بعد از این که خدمت سربازی‌اش تمام شد به عنوان بسیجی در جبهه ماند تا برای کشور و مملکت اسلامی‌اش فعالیت کند.

او در گردان روح‌الله(قدس سره) از لشکر 17 علی بن ابی‌طالب(علیهما السلام) فرمانده دسته بود که در بیست و پنجم بهمن‌ماه سال 1364 در همان منطقه بر اثر اصابت ترکش به سرش در حین عملیات والفجر 8 به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در گلزار شهدای روستای آشنا خور به خاک سپردند.

مادرش می‌گوید: کلاس دوم راهنمایی که بود مسابقه نقاشی بود و می‌خواست در آن شرکت کند. نذر امام‌زاده کرده و تا اگر اول شد شش عدد شمع روشن کند. مسابقه را شرکت کرد و اول هم شد، با هم برای ادای نذرش رفتیم امام‌زاده و او شمع‌ها را روشن کرد. سال‌ها از این قضیه می‌گذرد و من هر بار که به امام‌زاده می‌روم این خاطره در ذهنم تداعی می‌شود. هنوز هم جا و اثر شمع‌های منصور روی طاقچه‌ی امام‌زاده هست.