بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خداوند قادر و منان و درود بیپایان به روان پاک شهدای به خون غلتیده راه اسلام مخصوصاً جمهوری اسلامی ایران و سلام و درود به روح پاک و مقدس علمای اسلام و سلام و درود به امام خمینی(قدس سره) بتشکن زمان. این نامه را به عنوان یادگار و وصیتنامه آغاز میکنم اگر چنانچه شهید شدم در راه اسلام و میهن از من یادگاری بماند تا دوستان و آشنایان بدانند.
یک شب در جبهه بانه کردستان خوابیده بودم، در خواب دیدم که یک دفعه سر از بدنم جدا کردند ولی متأسفانه از خواب بیدار شدم، دیدم خواب میبینم. در پیش خودم گفتم: خدا را شکر که این مژده راه شهادت است که به من الهام گردیده است. ولی من شب و روز آرزویم این بود که یک بار مزار مطهر ششگوشه اباعبدالله الحسین(علیه السلام) را بغل بگیرم تا آرزوی زیارت سالار شهیدان در دلم نماند، همانطور که روایت شده است هر کسی که به زیارت امام حسین(علیه السلام) برود خداوند تبارک و تعالی بسیار ثواب و حسنه برایش مینویسد.
انشاءالله تعالی. یا حسین(علیه السلام) ادرکنی یا مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) ادرکنی.
والسلام علیکم و رحمهالله و برکاته.
سید غریبعلی موسوی.
مورخه 5/5/1365.
شهید غریبعلی موسوی، در هفتم مردادماه 1345 در روستای ده سید از توابع شهرستان ساوه در خانوادهای مذهبی و مستضعف به دنیا آمد. در همان روستا به تحصیل پرداخت و به دلیل فقدان امکانات تحصیلی فقط تا پایان پنجم ابتدایی تحصیل نمود. پس از ترک تحصیل برای کمک به امرار معاش خانواده از نوجوانی مشغول به کار شد. او روحی پاک و اخلاقی حسنه داشت و نسبت به پدر و مادر خویش مهربان و دلسوز بود.
در سالهای جنگ تحمیلی برای انجام خدمت مقدس وظیفه به جمع سربازان غیور اسلام پیوست و به عنوان سرباز ژاندارمری به پادگان آموزشی و سپس به جبهههای نبرد حق علیه باطل اعزام شد. او در حالی که فقط بیست بهار از زندگی را به تجربه نشسته بود در دوم مهرماه 1365 در محور عملیاتی سقز - بانه هنگام درگیری با گروهکهای معاند بر اثر اصابت گلوله شاهد مقصود را در آغوش گرفت و بر بال ملائک تا عرش خدا پرواز کرد. پیکر مطهر سرباز شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد