عاشق بود، عاشق پدر و مادر و همسر و فرزندانش و همه تلاشش را به کار می‌گرفت تا آب در دل هیچ‌کدامشان تکان نخورد. یاد گرفته بود با زحمت و تلاش و کوشش نان حلالی دربیاورد و فرزندانش را با نان حلال به ثمر برساند. سفره‌اش ساده بود ساده اما صمیمی. دلش پاک بود پاک و مهربان. لبخند جز جدانشدنی صورتش بود انگار خدا لبخند را روی لبانش نقاشی کرده بود. و مهر و محبت را به همه نثار می‌کرد او مرد عشق و ایمان بود هر قدمی که بر می‌داشت رضای خدا را در نظر می‌گرفت و تلاش می‌کرد راهی را برود که سعادت اخروی در آن باشد و به همین دلیل تمام محبت دنیا را در دنیا جا گذاشت و به سمت آخرت راهی شد.

شهید والامقام سید محمد موسوی، در سال 1334 در روستای ازنوجان از توابع شهرستان خمین دیده به جهان گشود. پسر اول خانواده بود و نور دیده پدر و مادری که محبت و ایمان را به فرزندان خود آموزش می‌دادند. پدر و مادری که با تمام وجود در تربیت فرزندان خود کوشا بودند. نامش را به خاطر ایمان و اعتقادی که به پیامبر مکرم اسلام، حضرت محمد(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) داشتند، «محمد» گذاشتند و آرزو کردند چون نامش ستوده و پاکیزه باشد. بی‌آنکه بدانند روزی باعث افتخار و سربلندی پدر و مادر و دیگر اعضای خانواده خواهد شد. از کودکی باهوش بود و به تحصیل علاقه داشت اما علی‌رغم میل باطنی‌اش برای درس خواندن نتوانست به مدرسه برود. به خاطر عدم امکانات تحصیلی مناسب و مساعد نبودن شرایط خانوادگی به مدرسه نرفت و درس نخواند. با اینکه تحصیل نکرده بود اما راهنمای خوبی برای نسل خود و نسل آینده این سرزمین شد. جوانمردی که به همه درس غیرت و رادمردی داد و محبت و ایثار و فداکاری را در راه اسلام و میهن به نمایش گذاشت. در سال 1354 ازدواج کرد و زندگی مشترک خود را تشکیل داد. بعد از تولد سه فرزندش زندگی زیباتر از همیشه شده بود و می‌کوشید تا در تربیت و آسایش آن‌ها از هیچ تلاشی فرو گذار نکند کارگر بود و با زحمت فراوان روزی خود و خانواده‌اش را تأمین می‌کرد.

وقتی که جنگ تحمیلی شروع شد، شهید سید محمد موسوی که درس فداکاری را در مکتب حسینی(علیه السلام) آموخته بود، تحمل تعرض به کشورش را نداشت، بنابراین لباس بسیج به تن کرد و برای دفاع از کشورش رهسپار جبهه شد. او به عنوان بسیجی با گروه اعزامی از شهرستان خمین در گردان ابوذر از لشکر 7 ولی‌عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) سازمان‌دهی شد و پس از روزها نبرد با دشمن در بیست و یکم اردیبهشت‌ماه سال 1361 در عملیات بیت‌المقدس با اصابت ترکش شهد شیرین شهادت را نوشید. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد تا در آبان ماه سال بعد میزبان برادر شهیدش - سید رضا - باشد که در عملیات والفجر 4 به شهادت رسید