شهید عباس مولایی در نوروز سال 1345 در روستای امان‌آباد از توابع شهرستان اراک و در خانواده‌ای مذهبی و متدین، دیده به جهان هستی گشود. تحصیلاتش را تا پایان پنجم ابتدایی ادامه داد و پس از آن در کنار پدرش کشاورزی می‌کرد.

 مادر شهید می‌گوید:

 از میان این بچه‌ها، ایشان از نظر اخلاق تک بود. خیلی صبور بود. ایشان خوش‌اخلاق و خوش‌رفتار و خوش‌برخورد بود. عباس تیزهوش و زرنگ بود. ایشان هیچ موقع از کار در نمی‌رفت و عاشق کار بود و به کار کردن عشق می‌ورزید. همیشه به دیگران احترام می‌گذاشت ایشان سرباز ارتش بودند و خدمت را در سرپل ذهاب گذراند. ایشان در جبهه بیسیم چی بودند. یکی از رفقایش تعریف می‌کرد: اگر عباس چیزی داشت، به تنهایی نمی‌خورد، صبر می‌کرد که همه بچه‌ها جمع شوند، بعد همه با هم بخورند. در عالم خواب دیدم که عباس داخل حیاط آمد، در حالی که دست‌هایش را به پاهایش گرفته بود.

یک روز به ما زنگ زدند و گفتند: عباس مجروح شده و مشهد است. من با برادرم صحبت کردم، گفتم: شما هم می‌آیید برویم مشهد؟ آن‌ها گفتند: بله. بعد عمویش آمد و گفت: معلوم نیست که عباس کجاست؟ چند سالی ایشان مفقودالجسد بود و بعد از هفت سال جنازه‌اش را برای‌مان آوردند. پیکر مطهرش را هم در گلزار شهدای امان‌آباد به خاک سپردیم.

شهید عباس مولایی سرباز تیپ سوم از لشکر 81 کرمانشاه بود که در بیستم فروردین‌ماه سال 1366 در ارتفاعات بابا هادی به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید که در منطقه جنگی مفقود شده بود در سال 1371 تفحص شد.