شهید غلامرضا مهدوی هزاوه در دوازدهم آذرماه سال 1349 در شهرستان اراک و در خانواده‌ای مذهبی و متدین و که اهل نماز و عبادت و اطاعت خداوند بودند، دیده به جهان هستی گشود. مشهدی رحمان می‌گوید که روزگار روی خوش نشان نمی‌داد و در سختی و با مشکلات فراوان زندگی می‌کردیم. به دنیا آمدن غلامرضا نقطه شروع و برکت در زندگی ما بود. با آمدنش زندگی روی خوشش را به ما نشان داد.

دوران کودکی‌اش را در کنار پدر و مادری مهربان و دلسوز و فداکار سپری کرد. سعی می‌کرد که از تمام اوقات زندگی‌اش استفاده کندو در همان دوران هم نشان داده بود که اهل تلاش و کار است. تحصیلاتش را در یکی از دبستان‌های اراک نام‌نویسی کرد و با جدیت و تلاشی که داشت توانست این دوره را با نمرات عالی به پایان برساند. و آماده رفتن به دوره راهنمایی شود. هر روز که می‌گذشت به درس علاقه‌اش بیشتر و بیشتر می‌شد، بیشتر لحظاتش را با درس می‌گذراند. دوره‌ی راهنمایی را هم به پایان رساند و به دبیرستان رفت. به دلیل این که پدرش در راه‌آهن کار می‌کرد، از اول دبیرستان در یزد مشغول به تحصیل شد در کلاس دوم دبیرستان بود که از طریق بسیجی داوطلب حضور در جبهه شد.

غلامرضا نزدیک به سه ماه به عنوان بسیجی در تیپ 18 الغدیر خدمت کرد و در عملیات بیت‌المقدس 4 حضوری فعال داشت و در همان عملیات در دهم فروردین‌ماه سال 1367 در ارتفاعات شاخ شمیران سلیمانیه عراق بر اثر جراحات وارده به بدنش به شهادت رسید. پیکر مطهرش را بعد از سال‌ها دوری به کشور اسلامی‌اش و شهر اراک برگرداندند و در بیست و یکم آذرماه سال 1372 به خاک سپردند