به نام خداوند بخشنده مهربان
سلام اینجانب داریوش مهربان عراقی فرزند سید یدالله دارای شناسنامه شماره 2525 وصیتنامه خود را به شرح زیر مینویسم:
1 - وصیتنامه اینجانب شرعی است.
2 - هرچه دارم به ملت ببخشید.
3 – هر کس که مرا کشت، او را به یک درجه عفو به حبس ابد محکوم کنید.
4 - مرا در قبرستان قم یا در بهشتزهرای تهران پیش شهدا به خاک بسپارید.
خاطره از مادر شهید:
وقتی از خرمشهر به خمین آمدیم پسرهایم نیامدند. داریوش رفته بود و با ماشین سوخت تانکها و ماشینها را میرساند که آخرین بار که میرود بعثیها با گلوله تانک او را میزنند و پیکر پاکش را همان زمان به خمین میآورند. مادر شهید میگوید: خودش خواسته بود که او را در کنار دوستان و همرزمانش در قطعه 24 در بهشتزهرای تهران به خاک بسپارند.
خاطره به نقل از شهید:
موقعی که برای شکستن محاصره آبادان من به عنوان امدادگر شرکت داشتم چون در شن و ماسه نمیتوانستم با پوتین به خوبی انجام وظیفه کنم پوتین را از پا درآورده و سراسیمه مشغول جمعآوری مجروحین و مصدومین بودم و با وجود آتش سنگین دشمن که از هر سو به طرف ما میآمد افتخار شهادت نصیب من نشد. ما همگی باید پیرو ولایتفقیه باشیم و وحدت را فراموش نکنیم که همین وحدت است که عامل پیروزی ماست.
شهید سید داریوش مهربان عراقی، در اولین روز از دیماه سال 1338 در یک خانواده کارگری در شهرستان آبادان متولد شد. از همان دوران کودکی روحیهای سرشار از ایمان به خدا و اعتقاد به تشیع سرخ علوی داشت. پس از پایان تحصیلات ابتدائی وارد دبیرستان شد و با اوجگیری انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی(قدس سره) تمام سعی و کوشش خود را در پیشبرد انقلاب به حد توانائی انجام داد و همه فامیل و آشنایان خود را به ایمان به خدا و کوشش برای پیشبرد انقلاب اسلامی تشویق میکرد تا اینکه انقلاب به پیروزی رسید. با شروع جنگ تحمیلی به شهر خمین مهاجرت کردند و پس از مدتی خانوادهاش ساکن اراک شدند.
پس از پیروزی انقلاب همانند پاسداری جان بر کف شبانهروز حامی انقلاب و نگهبان آن بود تا اینکه جنگ تحمیلی عراق آغاز شد. علیرغم این که با وقوع جنگ با خانواده ساکن شهر خمین شدند او از اولین روزهای جنگ پا به پای برادران رزمنده به عنوان امدادگر در جبهههای جنگ آبادان و خونینشهر مشغول فعالیت شد. سرانجام پس از ماهها حضور در خط مقدم جبهه در بیست و پنجم اسفندماه 1360 در نزدیکی خرمشهر (کوت شیخ) با اصابت گلوله کالیبر 75 در سینهاش به آرزوی همیشگی خود که همان شهادت بود رسید و به خیل شهدا پیوست. پیکر مطهر شهید بنا بر وصیتش در بهشتزهرای تهران به خاک سپرده شد.