نامه‌ای از شهید عبدالله میرباقری خطاب به یکی از معلمین در دبیرستانی که در آن تحصیل می‌کرد.

بسم الله الرحمن الرحیم

(وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ).[1]

استاد بزرگوار! جبهه جنگ یک مدرسه وسیع خودسازی، آزادگی و ایثار و از خودگذشتگی است.

در اینجا رابطه برادران رزمنده رابطه‌ای است که از روحیه و اخلاق اسلامی نشأت گرفته و آنچه دیده می‌شود، برادری و برابری و صمیمیت و ایثار و مهر و محبت و صفا است.

اینجا از نوجوانان 15 - 14 ساله تا پیرمردان 90 - 80 ساله دیده می‌شوند که در چهره‌های آنان نور ایمان و در تمام وجود آنان خلوص و گذشت و عشق به معبود نمایان است. مشاهده این چهره‌های نورانی و روحی سرشار از عشق به خالق را نشان می‌دهد

جبهه جایی است که انسان بیشتر به یاد خدا و به فکر خداست و برادران رزمنده با اهدافی والا پا به جبهه گذاشته‌اند و هدف مشترک آن‌ها رضای خدا و دفاع از انقلاب و اسلام و نوامیس مسلمین است.

باری استاد! تمامی برادران همکار که معلمین زحمت‌کش بودند، از طرف من سلام برسانید و از تمامی آن‌ها حلالیت بطلبید و از خداوند متعال آرزومندم و تقاضامندم که یک‌یک آن‌ها در جهت خدمت به اسلام و مسلمین موفق و مؤید باشند و روزگار را به خوبی و خوشی بگذرانند.

هم‌چنین به کلیه برادران هم‌کلاسی و دانش‌آموز سلام برسانید و برای اینجانب از آن‌ها حلالیت طلب نمایید و سلامت و پیروزی امام(قدس سره) امت و رزمندگان اسلام را از خدای بزرگ خواستارم و التماس دعا داریم. من‌الله توفیق.

خاطره از هم‌رزمان شهید:

شهید عبدالله میرباقری از شهدای شجاع و فداکاری بودند که از همان دوران نوجوانی گویی شهادت‌طلبی و شهادت در راه الله در سرشت او دیده شده بود. انسان وارسته، دلیر و با محبت که همواره توجه به اصول و احکام دینی و اخلاقی و معنویت او زبانزد بود.

علی‌رغم سن و سال کم با شوق و علاقه تمام در محافل دینی و مذهبی شرکت می‌نمود و بدون هیچ چشم‌داشتی عمل به تکلیف الهی را وظیفه خود می‌دانست، حضور در کردستان در زمان اوج کمبود نیرو، او را بر آن داشت که لباس رزم پوشیده و به آن منطقه اعزام گردد. هیچ‌گاه سن کم او دلیل بر بی‌توجهی به مسائل انقلاب و نظام اسلامی نشد تا این که این شهید والامقام در طی درگیری با گروهک اشرار کردستان جان خود را فدای دین و اسلام نمود.

1. سوره آل عمران، 169.